Spring naar inhoud

Posts tagged ‘duty free’

10 mei

Bunnahabhain ‘Darach Ùr’

De Bunnahabhain Darach Ùr zou volledig gerijpt zijn op nieuwe eiken vaten uit de States (Darach Ùr is trouwens Gaelic voor ‘nieuw hout’) en werd gebotteld exclusief voor de duty free markt, maar is ook op andere plaatsen verkrijgbaar voor een 50 euro.

 

Bunnahabhain ‘Darach Ùr’, batch No. 1, 46.3%, OB 2009
Zoete neus met best wat fruit. Gekonfijt fruit, perziken, abrikozen en bananen. Groene bananen. Vanille-fudge. Hazelnoten. Iets licht floraals. Erg aangename neus en veel minder woody dan gevreesd. Op de tong ook zoete tonen, net als licht bittere. Kruiden (gember en nootmuskaat – die doemen wel vaker samen op), rozijnen op rum, braambessen en bosbessen. Opnieuw groene banaan en wat meer vanille dan op de neus. Vrij lange, bitterzoete afdronk met het fruit dat aanwezig blijft tot het einde. Een tweede keer proeven geeft wat meer hout, vers geschaafd hout op de neus. Maar in tegenstelling tot sommigen vind ik dit erg lekkere whisky, helemaal niks mis mee. 86/100

2 mrt

1 reactie

Old Pulteney WK209 ‘Good Hope’

Old Pulteney WK209 is een nieuwe botteling voor duty free. Het volgt de WK499 (‘Isabella Fortuna’) op. Deze codes verwijzen naar het registratienummer van een haringboot, in dit geval van de ‘Good Hope’. Beide sloepen liggen in de haven van Wick. De Good Hope zou de eerste boot uit de haven zijn die echolood gebruikte (voor het bepalen van de diepte van het water). De whisky van deze WK209 rijpte exclusief op ex-oloroso sherryvaten en is acht à tien jaar oud. Hij is vanaf deze maand te koop voor een 50 euro.

 

Old Pulteney WK209 ‘Good Hope’, 46%, OB 2010, travel retail, 9600 bottles, 100 cl.
Geen al te aantrekkelijke neus, die met de tijd wel beter wordt. Hij start op rubber en wortels. Rooty. Wat vegetaal ook. Wortelgewassen. Aardpeer, knolselder, schorseneer, pastinaak, chicorei. O ja, dat laatste zelfs heel duidelijk. Miso noteer ik nog. Wordt daarna zoeter. Gebrande rietsuiker (het maken van crème brûlée). Noten ook, dadels en leder. Licht zilt. Je moet een beetje door de rubber en de chicorei heen ruiken, maar écht lekker wordt het nooit. Op de tong zit ook dat vegetale en de wortelgewassen, naast de meer typische sherrytonen van gedroogde vruchten, noten, hout en veel kruiden. Het goede nieuws is dat ik hier geen rubber meer heb. Wel koffie, karamel, zoethout en vrij veel zilt. Het blijft Old Pulteney natuurlijk. Woudvruchten doemen op. Braambessen onder andere. Het geheel blijft redelijk droog. De afdronk is middellang, droog en kruidig met terugkerend gedroogd fruit en zilt. Gho, dit is geen slechte whisky maar echt bekoren kon hij me niet. Hij gaat verschillende richtingen uit, maar nogal ongecoördineerd. 77/100

7 jul

Highland Park 16y

De Highland Park 16y, met z’n lichtblauw label, werd gebotteld voor de Duty Free markt in 1 literflessen.

 

Highland Park 16y, 40%, OB 2010, 1L
Zachte en lichte neus op rozijnen, pruimen, kersen, honing, lichte turf, vanille, noten, gedroogde bloemen en een beetje hout. Maar alles erg subtiel en licht, weinig power. Hetzelfde kan gezegd worden van de smaak. Licht, floraal, wat sinaas, wat gedroogd fruit, zachte rook, een beetje vanille, een hintje kruiden, maar ook hier erg gedempt. Wordt vrij bitter na enige tijd. Hout, okkernoten, wat zilt. Korte, bittere finish met honing die voor wat tegengewicht zorgt. Een beetje een tegenvaller. 76/100

6 apr

Twee Singletons

Vorige week kwam de Singleton of Glendullan aan bod, vandaag proef ik de Dufftown en de Glen Ord. Singleton is dus een label van Diageo voor de duty free markt.

 
Singleton of Dufftown 12y, 40%, OB 2009, for duty free 1 liter
Lichte neus op honing, bloemen, sinaas en noten. Gerookte ham? Ook de smaak is licht en wat stoffig. Ik heb zoethout, karton, een klein beetje fruit… niet geweldig eigenlijk. Droge finish op zoethout en sinaasschil. 71/100
 
Singleton of Glen Ord 12y, 40%, OB 2009, for duty free, 1 liter
Lekkere zoete neus. Ik denk vooral aan cake, geconfijt fruit en chocolade. Appel en peer ook. Een beetje kruiden. Licht maar aangenaam. Ook de smaak is aangenaam. Wat krachtiger dan de neus en de 40% doen vermoeden. Granen, honing, lindethee, sinaas, zoethout, nootmuskaat. De afdronk is middellang, granig en kruidig. Niet slecht deze Glen Ord, verre van. 79/100

28 mrt

Drie instapmalts

Vandaag bespreek ik drie malts die je je voor een appel en een ei kan aanschaffen, alhoewel sommige handelaren cash of betaalkaart zullen prefereren. Vooral de Singleton of Glendullan is gezien z’n prijs zeker een aanrader. Je vindt die trouwens ook buiten het duty free circuit.

 
Locke’s Single Malt 8y, 40%, OB (Cooley) 2009, Pure Pot Still
Maltige en licht fruitig neus. Appel, perzik. Beetje yoghurt (lichte zurigheid). Bloemen. Niet echt geweldig. De smaak is zacht met granen, een beetje peper en thee, slappe infusiethee. Nogal platjes. Korte en granige afdronk met een kleine beetje zoete appel. Valt me wat tegen. 73/100
 
Singleton of Glendullan 12y, 40%, OB 2009, for duty free, 1 liter
Singleton is een label van Diageo, gericht op de duty free markt. Deze Glendullan heeft een frisse, fruitige en bloemige neus met gedroogd gras, kamille, honing, sinaas, noten, nougat en een lichte kruidigheid. Complexe en erg aangename geur. De smaak geeft granen en hout vermengd met zoethout en honing. Korte maar best lekkere afdronk op de honing, de granen en het zoethout. Niet slecht, deze Glendullan. 80/100
 
Stronachie 12y ‘Replica’, 43%, Dewar Rattray, 2009
Pfffiew, erg veel hars, hout en granen op de neus. Zoethout ook, rozijnen en bittere karamel. Na een tijdje notes van vleessaus en maggi. Op de tong is ie romig en zoet, met karamel, ananas, rozijnen en de vleesaus weer. Licht mineralig. Middellange, droge maar vooral saaie afdronk. Speciaal zonder echt slecht te zijn, maar kan me toch niet bekoren. 72/100

7 mrt

Laphroaig 10y Cask Strength First Edition

Vandaag maak ik een sampleflesje soldaat dat ik al lang eens moest proeven maar waarvan ik het proeven om één of andere reden altijd voor mij bleef uitschuiven. Het is geen whisky die ik snel tussendoor wou achteroverslaan, maar waarvoor alle omstandigheden (tijd, rust, neus, goesting – euh, ‘zin’ voor de Nederlandse lezers) optimaal moeten zijn. In dat flesje zit Laphroaig. Maar niet zomaar Laphroaig.

Laphroaig bracht rond 1995 een eerste versie van z’n 10 jarige cask strength op de markt. Er zouden er nog vele volgen. De eerste droegen een groene streep (Green Stripe), latere versies een rode (Red Stripe). Hun meest recente (2009 – Batch 001) kreeg opnieuw een facelift (stempel). Van de meeste batches bestaan zowel 70 cl flessen voor de reguliere handel en 100 cl of 1 liter flessen voor duty free. De allereerste batch – die een ondertussen legendarische status heeft verworven en die ik dus vandaag proef – bestond evenwel enkel in duty free 100 cl versie. Maar als je een 100 cl fles Green Stripe in handen hebt, is de kans erg klein dat het die bewuste eerste botteling betreft. Er zijn nadien immers nog vele, uiterlijk identieke bottelingen op de markt gebracht. Er is maar één manier waarop je de ‘legend’ kan herkennen en dat ga ik hier mooi niet uit de doeken doen. Maar iemand die al wat ervaring heeft met het onderscheiden van batchvariaties weet waarop hij of zij dient te letten.

 
Laphroaig 10y CS, 57.3%, OB +/- 1995, First Edition, 100 cl – Islay
Ik zit rustig, alle tijd van de wereld, mijn erfgenamen het huis uit, de neus in optimale conditie, de goesting groot. Erg groot. Niet-te-houden groot. En ik ruik… ooooh ja, die reputatie heeft ie niet gestolen. Succulent fruit en dito zachte turf. Qua fruit heb ik (onder andere) roze pompelmoessap (véél), kruisbessen en passievrucht. Daarnaast turf, zeewier, jodium, rozebottel en wat hout. Niets scherps, niets storend, perfecte balans. De smaak is euh… nogal stevig. Djee, wat een explosie in de mond! Een kopstoot van turf en zilt met ertussen citrus, mango, perzik, abrikoos, rabarber, hout, kruiden… nogal complex, pfiew! Minder zoet dan ik gewoon ben bij Laphroaig, en meer soorten fruit dan de typische citrus. Ellenlange, complexe afdronk of turf, zilt, fruit en kruiden.

Een formidabele whisky, maar om de score mee te helpen bepalen, heb ik er de Port Ellen 19y 1970 voor Sestante – die ik 95 punten gaf – naastgezet. De Port Ellen is voor mij net nog een tikkeltje beter (die neus!). 94/100

Bedankt voor de sample Luc.