Spring naar inhoud

Posts tagged ‘bere’

30 jan

1 reactie

Nog Bere

Maar dus niet alleen Arran, ook Bruichladdich heeft experimenten gevoerd met de Bere gerst. Het zaad komt van dezelfde producent, maar de Bruichladdich Bere werd niet op Orkney maar op Islay zelf gekweekt, meer bepaald op de Kynagarry Farm, op velden die de namen Achaba en Achfad dragen. Bijzonder aan deze velden is dat er gedurende meer dan een eeuw niets op geoogst is geweest, en dat ze dus volledig chemicaliën-vrij waren. Het verwerken van de gerst verliep naar het schijnt wel een stuk moeilijker dan bij de modernere variëteiten. Zowel het oogsten als het bewerken was hard labeur, maar de grist zou geconcentreerder en rijker zijn. De Bruichladdich Bere is met een 40 euro goedkoper dan de Arran, maar hij is wel twee jaar jonger.

 

Bruichladdich Bere Barley 2006/2012, 50%, OB, Kynagarry FarmBruichladdich ‘Bere Barley’ 2006/2012, 50%, OB Kynagarry Farm, Achaba & Achfad Fields, 7650 bottles
Zoeter dan de Arran, meer vanille, meer kandij en meer fruit. Fruitsap. Sap van peren en van appels. Ingedikt sap bijna (wat stroperig). De granen zijn even zeer aanwezig, eigenlijk nog prominenter. Muesli, havermout. Maar het is alles behalve ééntonig. Het profiel is wel minder prikkelend, hier ontbreken de tuinkruiden, het is allemaal wat ronder. Alhoewel er wel een floraal kantje aan is. Wat ik ook opmerk, zijn noten, gras en hooi. Waar dat bij de Arran naar stro neigde, heb ik hier nat hooi. Ook dit is meer dan gewoon genietbaar. Rond, vol en intens op de tong, startend op granen en vanille. En veel suiker. Suikerspin. Frosties. Merengue. Witte pompelmoes met griessuiker. De peren en de gele appels keren terug. En ook de noten (hazelnoten en cashewnoten). De kruiden groeien. Lichte eik (minder dan in de Arran). Zelfs een beetje boenwas. Maar ook vooral granen. Zoete en prikkelende granen. Middellange afdronk op granen, citrus en kandij. Uniek. Heel dicht bij het graan (en daardoor doet hij minder aan whisky dan wel aan andere graandistillaten zoals jenever denken) maar alles behalve een saaie bedoening. Integendeel, ik vind dit most entertaining. Complex en lekker. Je merkt trouwens dat beide whisky’s familie van elkaar zijn, ze delen dezelfde bijzondere elementen, maar toch zijn het twee verschillende profielen. Na lang wikken en wegen, kom ik tot de conclusie dat ze wat mij betreft elkaar waard zijn. Anders, maar evenwaardig. 86/100

29 jan

Bere

bere barleyBere moet zowat de oudste Schotse gerstvariëteit zijn. Het zou meer dan duizend jaar geleden door de Vikingen naar Schotland gebracht zijn. Maar omdat het moeilijk te telen is, en omdat de opbrengst ervan een stuk lager ligt dan dat van courantere variëteiten (minder dan de helft zelfs), wordt het sinds het begin van de twintigste eeuw niet meer gebruikt om whisky te stoken. Maar naar het schijnt zou het resultaat wel beter dan gemiddeld zijn. Er is dus tijd, geld en lef nodig om whisky te stoken van Bere gerst. Blijkbaar beschikten zowel Bruichladdich als Arran over dit alles, want in de jaren 2000 hebben beide distilleerderijen geëxperimenteerd met deze verloren gewaande gerstsoort, die gekenmerkt wordt door een korte steel en een kleine korrel. Arran deed dat samen met het Agronomy Institute van Orkney College UHI, onderdeel van University of the Highlands and Islands. Het resultaat, dat misschien een idee geeft van hoe whisky honderd jaar en langer geleden proefde, is dit acht jaar oud distillaat van 2004, gemaakt van Orkney Bere en gerijpt op bourbonvaten. Je betaalt er een goeie 50 euro voor.

 

Arran 8 YO 2004/2012 'Orkney Bere' 46%Arran 8y 2004/2012 ‘Orkney Bere’, 46%, OB, bourbon barrels, 5800 bottles
Frisse neus waarbij vooral granen en kruiden opvallen, op een achtergrond van zoete tonen. Vanille en honing dan vooral. Maar dus veel granen en kruiden. Frisse (tuin)kruiden. Munt, tijm, rozemarijn. Hooi en stro ook. O ja, dat stro is opvallend. En hoe langer hoe duidelijker fruit. Gele appels, gele pruimen, ananas en peren (de leeftijd waarschijnlijk). Bijzonder, en best lekker om ruiken. Rond, zacht en romig mondgevoel. De granen zitten mooi ingekapseld in zoete en fruitige elementen. De honing en de vanille, samen met een beetje kandijsuiker, en het eerder witte fruit. Appels, peren, witte perziken. Opnieuw het stro ook. De kruiden op de smaak zijn eerder de keukenvariant (nootmuskaat, kaneel en peper) en worden vergezeld van ronde eik. Middellange, frisse afdronk, prikkelend (de granen, de kruiden en de eik) op een zoete achtergrond. Bijzonder profiel. En beter dan je zou verwachten van een jong graanexperiment. Veel beter. Ik ben ongelooflijk benieuwd naar langer gerijpte Bere whisky. Een moderne variant van de legendarische Local Barley’s? Stel je voor… 86/100