Spring naar inhoud

Posts tagged ‘57.1%’

4 jun

Bunnahabhain 16y 1997, Chester Whisky

Ook Chester Whisky Company brengt in snel tempo nieuwe bottelingen op de markt. We hebben nog maar net kennis gemaakt met Chester, en hier is de volgende batch al. In deze batch zitten onder andere twee Bunnahabhains, een 1991 en een geturfde 1997. Ik begin met de jongste, die eigenlijk een ‘Moine’ is. Bunnahabhain bottelt z’n geturfde whisky immers onder de naam ‘Moine’, wat turf betekent in het Gaelic.

 

Bunnahabhain 16 YO 1997/2013, 57.1%, Chester WhiskyBunnahabhain 16y 1997/2013, 57.1%, Chester Whisky, bourbon hogshead, 222 bottles
Mmm, ik ben eigenlijk niet zo’n fan van die Moines… Ook deze steekt me op de neus onmiddellijk wat tegen. Ondanks de leeftijd komt hij nog altijd erg jong over, met zelfs een klein beetje new make. Vreemd. Alhoewel die new make langzaam verdwijnt. Wat wel blijft is de geur van kolen, roet en lichte assen. De assige turf is nooit mijn favoriete turfvariant geweest. Niet veel fruit (ook een spijtigheid), enkel wat citroen. Natte wol. Vers gebakken brood. Lichte tonen van groene thee. Bwa, dit is niet slecht hoor, maar overtuigen doet hij niet. Alvast niet op de neus. Zeker niet nu de new make een come-back maakt. De smaak wordt gedomineerd door scherpe turf en wortels (met bijhorende natte aarde), gevolgd door zilt en drop. Een bittere ondertoon die niet geweldig aangenaam is. Pompelmoes, citroen en misschien wat perzik. Misschien. Peper en scherpe gember. Amandelen. De afdronk is erg lang en moet het hebben van assen, aarde, zilt, peper en citroen.
Nope, Moine… misschien moet dat dertig jaar rijpen voordat ik dat ga appreciëren. 75/100

26 dec

Aberlour 12y 2000 ‘Christmas 2012’, Malts of Scotland

De Kerst en al het bijhorende lekkers hebben we achter de kiezen, maar laat ons de Kerststemming nog een dagje doortrekken. Het is per slot van rekening Tweede Kerstdag. Malts of Scotland heeft immers een speciale Kerstbotteling op de markt gebracht, een Aberlour 2000, gerijpt op sherryvat.

 

Aberlour 12 YO 2000 'Christmas 2012', 57.1%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12053Aberlour 12y 2000 ‘Christmas 2012’, 57.1%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12053, 275 bottles
De geur start op zoete granen. Frosties. Havermout met honing. Die granen verdwijnen langzaam, om plaats te maken voor noten (geroosterde amandelen) en fruit. En dat is goed nieuws. Dadels, sinaas en druiven. Blauwe druiven. Ook wat bos-associates: varens, mos, natte bladeren. Lichte tonen van boenwas en geboend leder. Kandijsuiker. Zachte eik. Best aangenaam. De smaak vind ik minder, daar is de eik een stuk luider. Het is me te droog. Sinaas, vanillefudge, zoethout, er zijn wel wat elementen die voor wat zoeter weerwerk zorgen, maar ze verliezen nogal duidelijk het pleit. Sterke thee, noten en peper zijn dan weer zaken die het droge accentueren. Lichte tannines zelfs. Middellange, droge afdronk. De neus verdient beter. 81/100

26 jan

Springbank extravaganza

Vandaag twee top-Springbanks. De eerste, de 25y dumpy golden seal Japan import, had ik bij op het Lindores Whiskyfest, oktober vorig jaar. Om deel te mogen nemen aan het gebeuren moest je immers een ‘deftige’ fles voorleggen. Deftig scheen ie alvast te zijn, het bleek voor velen zelfs één van de toppers van het fest te zijn. Ik proefde hem begin deze maand nog eens naast de volgens velen beste Springbank ooit, de 12y 100 proof 57.1% voor Samaroli, waarvan je hieronder ook notes leest. De 25 proef ik vandaag een derde en wie weet laatste maal, in de vorm van de laatste twee centiliter uit de fles. Op die manier moet Luc de lege fles niet meer naar de glasbak brengen. Puur altruïsme, blij dat u het opmerkt.

 

Springbank 25y, 46%, OB end 1980’s, parchment label, golden seal, dumpy bottle, Japan import, 75cl
Prachtige neus, maar niet evident om te omschrijven. Een eindeloze reeks associaties, perfect gebalanceerd, die zich aandienen in lagen. We nemen een start op hazelnoten, amadelen en rozijnen. Daarna volgen bijenwas, honing en geboend leder. Dan olie en en romige boter. Onderliggend hebben we zeewier, tabak, teer en lichte rook. Een volgende laag wordt gevormd door belegen eik en hars. En dan de finishing touch in de vorm van succulent fruit: banaan, kokos, sinaas, vijgen (gedroogde en verse), papaya, passievrucht… en dan vergeet ik ongetwijfeld nog een tiental andere geuren. Schitterend. Ho maar, de smaak is minstens even goed! Olieachtig, elegant en subtiel, en al even complex als de neus. Geflambeerde banaan, kokos, kiwi, sinaas, passievrucht, honing, peper, kaneel, bijenwas (big time!), amandelen, melkchocolade, praliné, prachtige eik opnieuw, … sorry, hier stop ik, laat me maar wat verder genieten. Ja, op de smaak vind ik ‘m eigenlijk zelfs nog een ietsje beter dan op de neus. De afdronk is niet super-lang, maar wat maakt het uit als het perfect in lijn met de sublieme smaak is? Grootse whisky! 95/100

 

Springbank 12y 100 proof, 57.1%, OB, imported by Samaroli, early 1980s, 2400 bottles
Naast de 25 viel me op dat de neus van deze Springbank zo mogelijk nog beter is dan deze van de 25. Niet noodzakelijk complexer, maar expressiever. Ja, zeker expressiever. Vandaar de cult status I presume. Veel fruit, honing en bijenwas. Het fruit is zoet, al dan niet gestoofd (confituren, maar ook rozijnen en pruimen, en net zo goed ananas en banaan). Zachte rook, belegen eik, tabak en koffie. En ook hier ongetwijfeld nog veel meer, kon onmogelijk alles opschrijven, laat staan onthouden. Ja, ‘zilt’ staat hier nog. Die neus is simpelweg subliem. De smaak is enorm explosief en ‘invasief’, de whisky explodeert bijna letterlijk in je mond. Ook hier zeer complex, maar ook scherp en zelfs wat ruw. De elementen van in de geur komen terug (het fruit, de bijenwas, de zachte rook, de koffie, het zilt, de tabak), maar worden aangevuld met kruiden en noten. De eik treedt ook meer op de voorgrond en gaat gepaard met een beetje hars. Op dit alcoholpercentage erg drinkbaar, maar dus wat ruw. Zeer lange afdronk in lijn met de smaak. Echt super op de neus, maar voor mij net wat te scherp, te hoekig, te bruut op de smaak. Ik zou qua score niet boven deze van de 25 uitkomen. 95/100 (verificatie vereist, dat spreekt).

 

Indien de neus van de Samaroli gecombineerd werd met de smaak van de 25, deed ik er nog een punt of twee bij.

22 aug

3 Reacties

Port Askaig

Port Askaig is de naam van een havenstadje (nu ja, dorp) aan de noordoostkust van Islay én sinds kort ook de naam van een nieuwe single malt whisky. Denk nu vooral niet dat Islay een nieuwe distilleerderij rijker is, het is Speciality Drinks Ltd. – de firma achter The Whisky Exchange van Sukhinder Singh – dat onder deze naam een single malt whisky uit Islay bottelt. Als je er de kaart van Islay bijneemt, zie je dat er zich in de buurt van Port Askaig maar één distilleerderij bevindt, Caol Ila. Alles wat onder het Port Askaig label wordt gebotteld, is dus in feite Caol Ila whisky.
Vandaag de dag bestaan er drie varianten Port Askaig: een 17-jarige aan +/- 60 euro, een 25-jarige voor een 90 euro en een cask strength whisky die ongeveer 45 euro moet kosten. Eind dit jaar zou er ook nog een 30-jarige gebottled worden. De whisky op drinksterkte hebben ze – net zoals Talisker dat doet trouwens – tot Imperial 80 proof versneden. Dit komt overéén met 45,8% alcohol.
Je vindt Port Askaigs natuurlijk op The Whisky Exchange, maar je komt ze evengoed tegen in de betere whiskyhandel. Ik heb me – ondertussen al een tijdje geleden – via Whiskysamples een setje besteld en nu eindelijk ook geproefd.

 
Port Askaig 17y, 45.8%, Speciality Drinks Ltd (TWE), 2009 – Islay – 83/100
In de neus een klassieke turf-rook-citrus mélange. Cleane turf, kampvuur, citroenen, sinaasschil. Beetje zoets ook, honing. Licht medicinale touch. Hey, als extraatje een subtiele waxy note! In de olie-achtige smaak krijg ik eerst veel turf, citrus (pompelmoes) en honing. Tot zo ver dus mooi in lijn met de neus. Daarna meer en meer zilt, zoethout en kruiden. Lange, warme afdronk op teer en zilt. Klassieke en dus best genietbare Caol Ila met een mooie balans.
 
Port Askaig 25y, 45.8%, Speciality Drinks Ltd (TWE), 2009 – Islay – 86/100
Oh, deze is veel fruitiger, wat gezien de leeftijd niet geheel onlogisch is natuurlijk. Zachte, complexe neus met sinaas, appel, passievrucht, boenwas, honing, zoethout, kruiden… Rook ook (en as – verbrand hout hier) maar merkelijk minder prominent dan in de 17y. Zachte smaak waar fruit, zoet en hout de kernwoorden zijn. Pompelmoes, sinaas, appel, honing, suiker, zilt, kruiden en hout. Serieus drogend (bitter) naar het eind. Middellange droge finish met hout, peper, zoethout en rook. Complexer dan de 17y, lekkerder ook. Een ietsje minder hout in de smaak had een puntje of twee meer opgeleverd.
 
Port Askaig Cask Strength, 57.1%, Speciality Drinks Ltd (TWE), 2009 – Islay – 77/100
Smokey! Veel rook, meer nog dan de 17y. Als ik ze naast elkaar zet, geeft de 17y eerder pure turf en deze CS rook. Houtskool, sigaren, smeulend haardvuur, roet/uitlaatgassen, dat soort zaken. Daarnaast heb ik wat zoets en hooi (of is het stro? – Even een zijsprongetje, een luistertip: Hay foot/Straw foot van 16 Horsepower, een project van de geniale David Eugene Edwards). Datzelfde hooi/grassige in de smaak, naast weerom veel rook en assen. Wat ziltig en met moeite een beetje vanille. Vrij lange rokerige (of wat had je gedacht?) afdronk, die kruidig en wat bitter eindigt. Blijf toch wat met een asbak gevoel zitten, de rook verdringt te veel de rest. Vond de 17y beter gebalanceerd.

30 mrt

Bruichladdich Full Strength head to head

Van de ‘Full Strength’ bestaan er twee versies, een 1989 gebotteld in 2003 en een 1994 gebotteld in 2005. De 1989 heb ik een tijdje geleden gedronken op restaurant, de 1994 staat hier in mijn kast.

 
Bruichladdich 1989 Full Strength, 57.1%, OB 2003 – Islay – 86/100
Heerlijk! Erg complex. Licht maltig, maar ook een beetje zilt, beetje turf en een lekkere, lange afdronk. Meer heb ik niet onthouden, maar voor mij na de Infinity de tot op heden beste Laddie.
 
Bruichladdich 1994 Full Strength, 56.5%, OB 2005 – Islay – 79/100
Minder dan de vorige editie. Maltig (graan, mout), vanille, appel. Niet bijster complex. Zoet ook, neigend naar bitter in de smaak. Kruidig op het einde.