Spring naar inhoud

Posts tagged ‘57.8%’

2 apr

Laphroaig 12y 2000, Malts of Scotland

De laatste botteling uit de nieuwe Malts of Scotland reeks die ik bespreek, is een Laphroaig 2000. Hij kost ongeveer 90 euro.

 

Laphroaig 12 YO 2000/2012, 57.8%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS13010Laphroaig 12y 2000/2013, 57.8%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS13010, 243 bottles
Zachte, ronde neus, iets wat ik niet verwachtte bij jonge Laphroaig op dit alcoholpercentage. Turf, ja, maar helemaal niet scherp of assig. Zoete, ronde turf. Groene appels (met de nadruk op de schil) en citroen, maar helemaal niet zuur, eerder gezoete citroen. Zelfs wat ananas en iets van mango. Knap! Kruiden (vooral gedroogde tuinkruiden) en zilt. Maar wat ik hier erg mooi aan vind, zijn de aardse tonen. Natte aarde, mos, wortels. Nat hooi. O ja, dat wordt hier hoe langer hoe ‘farmier’. Het natte hooi wordt vergezeld van al even natte hond. Complexe en elegante geur. Zelfs op de tong heeft hij weinig scherps. Het is natuurlijk een stevig en krachtig drankje, maar toch is ook hier het woord ‘rond’. De turf is prominent aanwezig en krijgt een duidelijk medicinaal kantje. Die turf wordt snel gevolgd door zilt, groene appels en citroen. De plat de fruits de mer is niet ver af. De aarde en de wortels keren weer. Kaneel en zoethout wat de kruiden betreft. Hoestsiroop en drop vallen ook nog te noteren. Zoute drop that is. Wat water toevoegen brengt de kruiden meer naar voor, het geheel wordt nog wat frisser. Erg lange afdronk, rokerig, zilt en zoet. Ik vreesde voor een assige en ééndimensionale turfbom, ik kreeg een complexe, elegante en gebalanceerde Islay-whisky. 89/100

5 okt

De beste Dalwhinnie ooit?

Dalwhinnie is de hoogst gelegen distilleerderij van Schotland en volgens velen – waaronder Serge ‘Whiskyfun’ Valentin – is hun 29-jarige gebotteld in 2003 de beste Dalwhinnie die ze ooit proefden. Ben benieuwd!

 
Dalwhinnie 29y 1973/2003, 57.8%, OB – Highland – 86/100
Laat ons voor de verandering eens met de neus beginnen. Die geeft in eerste instantie veel zoet fruit, banaan en peer vooral. Het zoete gaat verder door op honing en zoethout. Heel lichte turf, wat toch wel een mooie plus is. De smaak is ondanks het alcoholpercentage licht en zacht. Beetje honing, wat boterig, fruit (de banaan van de neus en ook appels) en granen. Middellange afdronk op honing en fruit. Erg lekker, maar had er gezien de reputatie toch nog een ietsje meer van verwacht. Dus, beste Dalwhinnie ooit? Wie weet, maar laat ons voorlopig maar hopen van niet.