Spring naar inhoud

Posts tagged ‘55.5%’

Port Ellen 27y 1982, Old Bothwell

We blijven nog even hangen bij Port Ellen 1982. Vandaag één van de vele PE’s uit de stal van Old Bothwell. Een stal die ondertussen wel zo goed als leeg is, toch qua Port Ellen betreft, want Diageo heeft de vaten teruggekocht.

 

Port Ellen 27 YO 1982/2010, 55.5%, Old Bothwell, bourbon hogshead, cask 2558Port Ellen 27y 1982/2010, 55.5%, Old Bothwell, bourbon hogshead, cask 2558
Cleane Port Ellen neus. Zilt, jodium, zeewier en citrus, met onderliggend zachte rokerige turf. De klassieke combinatie van een Port Ellen gerijpt op een weinig actief vat (third fill of zo). De citrus is in concreto pompelmoes en limoen. Ik ruik ook groene appels. Of de schil ervan. Een klein beetje hooi. Lichte tonen van gember en munt. De turf komt op de smaak meer naar voor, ook niet ongewoon. Het ‘coastal’ karakter blijft behouden, je proeft de zee. Zilt, jodium, je kent het plaatje. Citroen, limoen, pompelmoes… de citrus zet zich verder. Mooi mineralig ook wel. Natte keien. Nu, het is lang geleden dat ik nog eens natte keien gegeten heb. Kruiden vullen aan. Tuinkruiden nu vooral. Lange afdronk, al even clean en mineralig als de smaak. Zilt en turf blijven het langst hangen. Weerom een heerlijke Port Ellen, maar in het genre van clean en zesty zijn er nog betere te vinden. 90/100

Glengoyne 40y 1972, Malts of Scotland

Schandalig dat ik deze Malts of Scotland vorig jaar niet heb kunnen proeven. Payback time.

 

Glengoyne 40 YO 1972/2012, 55.5%, Malts of Scotland, sherry hogshead MoS12044, Warehouse DiamondsGlengoyne 40y 1972/2012, 55.5%, Malts of Scotland, sherry hogshead #MoS12044, Warehouse Diamonds, 254 bottles
De kleur roept (nee, schreeuwt) sherry. Op de neus laat deze sherry zich kennen als de meeste expressieve en complexe variant. Fris en fruitig. Frisse kruiden zoals munt, tijm en eucalyptus, vermengd met zoet fruit. Veel zoet fruit. Druiven, pruimen, bramen, sappige kersen, langzaamaan omslaand in de gekonfijte variant. De goede oude bolus. Daarachter schuilen tabak, esdoornsiroop (maple), geboend leder en chocolade. After Eight. En natuurlijk een stevige portie eik. Maar het wordt nooit drogend, de eik is sappig en belegen. Samen met de kruiden doet dit wat aan de beste bourbons denken. Maar dan beter. Behoorlijk indrukwekkende neus toch wel. De smaak is erg rijk en geconcentreerd, het mondgevoel is dik en stroperig. Kandijsiroop, appel- en perensiroop… echt wel stroperig ja. Pruimencompot, braambessenconfituur, rozijnen, dadels, vijgen (zowel verse als gedroogde) maken het geheel extra fruitig. Kaneel, nootmuskaat, zoethout en (veel) munt zorgen voor een stevige kruidigheid. Tabak, karamel, noten en koffie, vier andere usual suspects bij dit profiel, vullen aan. Ha, balsamico ook. Machtige sherry. De eik blijft erg sappig. Het wordt wel een beetje droog. Nee, dit is meer ‘bitter’ dan ‘droog’. Maar dan bitter zoals in “zalig bitter”. En ik kan er niet aan doen, maar ik blijf aan geweldig lekkere bourbon denken. De afdronk is eh… nogal lang. Geweldig lang. Mooi bitter, vol frisse kruiden, eik en fruit. Een zalige bourbon voor single malt liefhebbers. Samen met de 1972 White Rioja mijn beste Glengoyne tot op heden. 92/100

Glenlossie 12y Manager’s Dram

Glenlossie werd volledig vernield door een brand in 1929, tien jaar nadat het werd overgenomen door D.C.L.. Het werd evenwel spoedig heropgebouwd. En in 1962 uitgebreid, het aantal distillatieketels ging van vier naar zes.
Ik proef de Manager’s Dram, wat toch een beetje een visitekaartje zou moeten zijn. Weliswaar een visitekaartje dat enkel aan de Diageo managers werd gegeven.

 

Glenlossie 12y Manager’s Dram, 55.5%, OB 2004
Cleane neus op granen en wit fruit. Appels vooral. Cider. Maar ook citrusfruit (pompelmoes, mandarijn). Vers gebakken brood, nog warm, weidebloemen en iets van aardappelpuree. Natte wol. Kokosmelk. En lichte eik. Tot op heden een lichte tegenvaller. Prikkelend op de tong, ook clean en licht alcoholisch. Citrus (witte pompelmoes, limoen), granen en kruiden (peper en gember vallen op). Kamillethee. Een beetje vanille. Amandelen. Het geheel is vrij scherp. Meer eik, wat drogend. Redelijk lange afdronk, wat grassig met opnieuw de citrus. Clean, jong en fris, maar ik had hier heel wat meer van verwacht. 84/100