Spring naar inhoud

Posts tagged ‘50.2%’

16 dec

Ben Nevis 16y 1997, The Whiskyman

De ’16’ onder het Age Matters label van The Whiskyman is een Ben Nevis 1997. Het label vermeldt geen vattype meer, enkel leeftijd en distillatiejaar, maar ik veronderstel dat dit een bourbonvat was.

 

Ben Nevis 16y 1997/2013, 50.2%, The Whiskyman ‘Age Matters’
Frisse, sprankelende neus op tonen van gras, granen en fruit. Fruit zoals kruisbessen, aardbeien, een beetje meloen en iets meer kersen. De geur van olie ook. Lijnzaadolie meer bepaald. In de verte een heel klein beetje zilt en zeewier. Ook nog wat gember. En het grassige neigt op de duur naar nat hooi. Misschien wat simpel, maar helemaal niet slecht. De smaak vind ik iets minder. Stevig op granen, hars, kruiden en zeste. Zeste van pompelmoes. Licht bitter. In het kruidencompartiment vallen gember, nootmuskaat en peper op. Zout ook. Maar niet zo veel fruit meer. Met wat goede wil banaan en harde peren. De afdronk is vrij lang, prikkelend, clean en licht bitter. Hij is het best op de neus. 83/100

12 dec

Littlemill 21y 1992, The Whiskyman

Nog ééntje uit het rijtje Age Matters van The Whiskyman is deze Littlemill 1992, de ’21’.

 

Littlemill 21y 1992/2013, 50.2%, The Whiskyman, Age matters
De geur is typisch Littlemill van deze periode. Expressief en fruitig dus. Ik ben meteen verkocht. Het fruit dat ik ruik is meloen, banaan, perzik, roze pompelmoes, appels en coeur de boeuf. Vanille maakt het zoet. Ook wat grassige tonen vallen te ontwaren. De vers gemaaide variant. Kaarsvet en geboend leder. Olie. Kruiden zoals kaneel en zoethout zorgen samen met lichte eik voor de nodige body. Op de smaak barst het fruit meteen los: perzik (en niet zo’n klein beetje) abrikoos, lychee, meloen, papaja, pompelmoes… op een achtergrond van gras, granen, kruiden (kaneel, nootmuskaat, gember en een beetje peper), vanille, bijenwas en eik. Stevigere eik dan op de neus. Zoet en fruitig met een mooi bitter kantje, aangedragen door de pompelmoes, de eik en hars. Behoorlijk lange, licht drogende afdronk op fruit, kandijsuiker en kruiden. Tja, Littlemill… slecht is dat niet hé. 89/100

17 okt

Longmorn 34y 1976, The Whisky Agency

Het is niet de eerste maal dat ik dit schrijf, maar Longmorn 1976 is zo één van die whisky’s waar ik graag naar teruggrijp. Zeker in de wat minder interessante tijden wat nieuwe releases betreft. Deze werd gebotteld door The Whisky Agency in de landscapes reeks.

 

Longmorn 34 YO 1976/2010, 50.2%, The Whisky Agency, LandscapesLongmorn 34y 1976/2010, 50.2%, The Whisky Agency, Landscapes, bourbon hogshead, 139 bottles
All right, de neus komt tegemoet aan de verwachtingen. Ruimschoots. Zeer fruitig, een beetje kruidig, een beetje waxy en de perfecte hoeveelheden vanille en eik ter ondersteuning. Het fruit is zowel tropisch (met o.a. mango en ananas) als minder tropisch (appelsienen en rijpe kruisbessen). Qua kruiden noteer ik zoethout en munt. Smeuïge bijenwas. Geboend leder. Vanille, praliné en melkchocolade benadrukken het smeuïg karakter nog wat extra. Het mondgevoel is rond en romig, de smaak fruitig en kruidig met de was en vanille die ik ook in de geur had. Appelsienen en ananas qua fruit, gember, zoethout en munt qua kruiden. De eik is samen met de kruiden nog wat grootser dan op de geur, maar de balans blijft behouden. Lange afdronk met dezelfde balans tussen het fruit en de vanille aan de éne kant en kruiden en eik aan de andere. Tja, Longmorn 1976, meer commentaar is er niet nodig. 91/100

10 sep

3 Reacties

Caperdonich 35y 1977, Cadenhead small batch

Nog zo’n whisky uit de small batch reeks van Cadenhead waar ik toch wel benieuwd naar was, is deze Caperdonich 1977. We kennen allemaal de vaak sublieme 1972’ers. Vergelijken is misschien niet helemaal eerlijk maar toch onvermijdelijk.

 

Caperdonich 35 YO 1977/2013, 50.2%, Cadenhead, small batchCaperdonich 35y 1977/2013, 50.2%, Cadenhead, small batch, sherry butt, 384 bottles
De neus is alvast minder expressief fruitig dan het bewuste 1972 profiel. Ik heb in eerste instantie hars, nagellakverwijderaar en een beetje lijm (velpon). Kruiden zoals kaneel en gember, en eik. Pas nadien fruit. Pompelmoes, abrikozen, mandarijn en aardbeien. Honing. Lichte mineralen en al even lichte zeelucht. Ook op de smaak moet het fruit zich wat in de schijnwerpers werken, de eik en de kruiden dreigen de bovenhand te krijgen. En naar het einde toe is het niet meer dreigen, dan komt het fruit er niet echt meer aan te pas. De mandarijn, de abrikozen en de aardbeien, samen met een beetje meloen delven langzaamaan het onderspit tegen de gember, de nootmuskaat en de peper. En de eik natuurlijk. Het geheel is dus eerder droog, alhoewel ik toch wat marsepein proef. Op de duur is dat amandelen pur sang. Vrij lange, drogende afdronk. Lekkere Caperdonich die naar het einde toe te droog wordt om de negentig te halen. En voor 300 euro wil ik Caperdonich 1972. 88/100