Spring naar inhoud

Posts tagged ‘4th release’

10 mrt

Blue Hanger

Blue Hanger is een reeks vatted malts van Berry Bros & Rudd, de opvolger van de Berry’s All Malts en genoemd naar kolonel William Hanger, de derde Lord Coleraine, één van de beste klanten van Berry Brothers eind 18e eeuw. Hij droeg altijd blauwe kledij, vandaar de bijnaam Blue Hanger.
Meer nog dan bij de eerste drie releases bevat deze vierde release whisky van een wel zeer breed spectrum, zowel sherryvaten als bourbon, met een leeftijd variërend van 16 tot 34 jaar. Doug McIvor van BBR zegt dat de bottelaar met dit label erg hoog mikt en dat “with each release I have learned more about the integrity of the whisky and what each distillate and type of cask will bring to the party. There has always been a strong influence from sherry casks but I try to rein this in to offer balance and complexity from the other casks”.

 

Blue Hanger ‘4th Release’, 45.6%, Berry Bros & Rudd 2008
Mooie, rijke, elegante en zachte sherryneus vol van geuren. Ik schrijf rozijnen op, gedroogde abrikoos, gedroogde vijgen, noten, rum, sinaas en mandarijn. Zelfs wat ananas. Naast de gedroogde variant ook gestoofd fruit. Een lichte kruidgheid. Mooie florale toetsen erdoorheen. Bijenwas. Rook van het hout op de achtergrond. Karamel mag ik ook niet vergeten. Zalig complex. De smaak is vol, stevig en toch elegant. Aangenaam drogend met een beetje hout, wat kruiden (zoethout, kaneel en zachte peper), wat zoets, noten, gedroogd fruit, subtiele rook, zonder dat één van deze elementen ooit gaat domineren. Alhoewel er meer en meer fruit doorkomt, wat ik absoluut niet erg vind. Sinaas en sappige peer. Lange, verwarmende en kruidige afdronk met ook hier nog behoorlijk wat fruit. Net als noten. Een ontdekking! Deed me trouwens wat denken aan jaren zeventig Glendronach. Te koop bij ‘de betere slijter’, voor een goeie zeventig euro als ik me niet vergis. 89/100

26 jan

1 reactie

Shalom Ballechin

Ik bemerk dat ik in drie jaar Onversneden nog geen enkele Edradour heb besproken. En neen, daar zit geen bewuste tactiek achter. Laat ons hier verandering in brengen door twee… Ballechins te proberen. Ballechin is immers een redelijk recent (2002) label van geturfde Edradour. De Longrow van Edradour eigenlijk. Alhoewel deze vergelijking misschien wat impulsief is.
De naam Ballechin verwijst naar een landgoed in Perthshire waarop tussen 1810 en 1927 een gelijknamige distilleerderij actief was. Ballechin was één van de zeven boerderij-distilleerders die in die tijd in Perthshire opereerde. Van die zeven bestaat vandaag enkel Edradour nog. Ballechin diende z’n deuren te sluiten omdat de waterloop die het gebruikte, omgelegd werd.
De whisky rijpt op verschillende types wijnvaten en de bottelingen die tot op heden op de markt werden gebracht, hebben geen leeftijd – zijn dus jong. De eerste release van Ballechin rijpte uitsluitend op rode Bourgogne-vaten. Elke release wordt op 46% en 6000 flessen gebotteld. Het fenolengehalte schommelt rond de 50 p.p.m..

 

Ballechin ‘3rd Release’, 46%, OB 2008, Port Cask matured, 6000 bts.
Ik heb erg lekkere turf op de neus, niet dominant, het laat voldoende ruimte voor zoete en fruitige tonen. Vanille, ananas, rijpe sinaas. Marsepein. Licht medicinaal. Sappige appels ook. I like this. Meer rook op de smaak, rubber en teer. Maar ook de sinaas van de neus en vanille. Verse pruimen. Gember en kaneel zorgen voor een kruidige toets. Wat zilt ook. Romig en dik in de mond. Best complex. Erg lange afronk, zoet en rokerig. Lekkere en relatief complexe whisky. Doet me zelfs wat aan Laphroaig denken (wat gezien de ligging geen evidente vergelijking is). Ze hebben de Edradour geturfd moeten maken om hem lekker te krijgen! 87/100

 

Ballechin ‘4th Release’, 46%, OB 2009, Oloroso Cask matured, 6000 bts.
De neus van deze vierde release start wat vreemd. Licht stoffig, de geur van ‘het putje’, sterfput, of van een afvoer die je aan het openbreken bent (ja, ik doe ook andere dingen dan whisky drinken). Asfalt ook en zachte rook. Na enige tijd komt er toch wat fruit door. Sinaas, pruimen, verse vijgen. Misschien wat noten. Minder expressief evenwel als de vorige, maar wordt beter met wat te ademen. Een beetje rook op de smaak, aardbeien en lichte assen. Daarna meer kruiden. Gember en zoethout vooral. Vrij lange, zoete en rokerige afdronk met wat kruiden ertussendoor. Lekkere whisky, eens te meer, maar toch minder boeiend dan de derde release. 84/100