Spring naar inhoud

Posts tagged ‘46.3%’

4 apr

Bunnahabhain 31y 1980, Whisky-Doris

En nu we toch bezig zijn, blijven we nog even bij Bunnahabhain. Eén van de recentere Whisky-Doris bottelingen is een Bunna 1980, eind vorig jaar gebotteld. Te koop voor 110 euro.

 

Bunnahabhain 31y 1980/2011, 46.3%, Whisky-Doris, bourbon hogshead #13, 177 bottles
Zoete, waxy neus op tonen van honing, vanille, ananas, gele appels en sappige perziken. Meubelwas. Dat gaat dan over in zachte florale toetsen: gras en bloemen. Een klein beetje zilt op de achtergrond en zo goed als geen hout. Kruiden dan? Misschien wat gember. Ah, boter ook. Zeer elegant allemaal. Rond en romig op de tong, en erg grassig. Dat (gedroogd) gras laat zich vervoegen door granen, pils, noten, munt, zilt en pas daarna fruit (appels, de schil van appelsienen, perzik). Meer eik en ook wat meer kruiden dan op de neus. Opvallende gember opnieuw, maar ook zoethout en nootmuskaat. Het geheel blijft daarenboven ook een zoete ondertoon hebben: vanille en honing. De pils groeit, spijtig. Middellange afdronk, zoet en kruidig. Puur op de neus was het negentig geweest, de bier-associaties op de smaak doen ‘m een punt of twee verliezen. 88/100

25 aug

Enkele Speysiders

Vandaag maak ik tijd voor enkele Speysiders die ik tot op heden heb verwaarloosd. Soms ten onrechte, soms ook niet zo blijkt.

 
Deanston 12y, 46.3%, OB, 2008 – Speyside – 67/100
Deze whisky hebben ze vóór het bottelen nog enkele weken op nieuwe eiken vaten gestoken, kwestie van het vocht een extra zoete touch te geven. En dat hadden ze beter niet gedaan. De whisky is inderdaad behoorlijk zoet (vanille, honing), maar het hout is te dominant, wat resulteert in een erg droge whisky op hooi, hout, zoethout en andere bittere toestanden. Daarnaast heeft de neus nog wel een beetje fruit en granen, en de smaak fruit (sinaas), suiker en een lichte kruidige touch, maar het geheel is te droog en te bitter. Droge, eerder korte afdronk. Saai allemaal, mist de nodige complexiteit. Toch wel een beetje een teleurstelling, mijn eerste Deanston.
 
Glencraig 33y 1974/2008, 50.5%, SMWS 104.9 ‘Church incense in naughty dungeons’, 204 bottles – Speyside – 87/100
Glencraig bottelingen zijn zeldzaam, om de eenvoudige reden dat de distilleerderij maar een korte tijd actief was, van de jaren zestig tot begin jaren tachtig. Deze 1974 heeft een erg frisse neus met bloesems en fruit. Beetje waxy. Ook de smaak is erg fruitig, evoluerend naar kruidig. Erg lekker.
 
Benrinnes 11y 1996/2008, 46%, Dun Bheagan, cask 91022, Tokay finish, 288 bottles – Speyside – 72/100
Neus: fruit (sinaas) en bloemen. Oeh, na een tijdje ook lijm, wat hier toch wel een storend element is (hoeft niet altijd zo te zijn). Smaak: zoet (vanille), pudding (vanille pudding dus), wijnachtig. Geen al te beste wijn. Middellange zoete finish met citrustonen. Niet bijzonder. Whisky en Tokay, het wil maar niet lukken.