Spring naar inhoud

Posts tagged ‘2012’

21 okt

Clynelish Distillery Only

Elke distilleerderij heeft tegenwoordig een botteling die enkel te koop is in de distilleerderij zelf. Kwestie van de bezoekersaantallen wat de hoogte in de drijven, en de bezoekers het gevoel te geven iets unieks in handen te hebben (om deze dan vaak tegen het drievoudige van de prijs op één of andere veiling te koop aan te bieden).
Zo dus ook Clynelish. Ik weet niet of dit nog steeds de oorspronkelijke batch van 2008 betreft. Het is in ieder geval een fles die vorig jaar, 2012 dus, op de distilleerderij gekocht werd en er ook vandaag nog te kopen valt.

 

Clynelish 'Distillery Only', 57.3%, OB 2012Clynelish ‘Distillery Only’, 57.3%, OB 2012, ex-bourbon cask
Frisse, grassige en waxy geur. Gedroogd gras en was (bijenwas, schoensmeer, boenwas), vergezeld van zilt en wat zeewier. Mineralen dragen bij tot het frisse karakter. Natte keien, nat gras. En ook de kruiden doen dat. Gember, zoethout, eucalyptus. Na enige tijd zet ook het fruit door. Ik ruik nu ananas, limoen en appelsien. Best wat eik en hars zorgen voor ondersteuning. Romig op de tong. Nog steeds fris en waxy. Meer kruiden wel. Zout, peper, zoethout, eucalyptus. Dat zout brengt me verder bij gezouten karamel. Zilt en zoet, wel mooi. Vanille ook, en hetzelfde fruit van de geur (ananas, appelsien dan vooral). Amandelen. Water toevoegen maakt de smaak zoeter én voegt een beetje rook toe. Toch wel een meerwaarde dat water. De afdronk is niet erg lang, zilt en zelfs een klein beetje ‘farmy’. Een whisky die op de smaak water kan gebruiken, maar ook zonder best te pruimen valt. 86/100

8 mei

1 reactie

Brora 35

Als de geruchten kloppen, zou Diageo eind dit jaar de laatste officiële Brora op de markt brengen. Een 40 jaar oude, een botteling van de laatste drie vaten Brora 1972. De whisky uit deze vaten zou reeds gebotteld zijn, Diageo wacht op de volgende release om de flessen uit te brengen. In afwachting hou ik me ledig met de vorige release, de 35y, de tot op heden oudste Brora dus. Hij kostte een kleine 500 euro, maar er werd al snel meer voor gevraagd.

 

Brora 35 YOBrora 35y, 48.1%, OB 2012, refill American oak, 11th release, 1566 bottles
Geweldige waxy neus. Clynelish van begin jaren zeventig vermengd met enkele typische Brora elementen, zoals lichte boerderijtoestanden en zachte rook. Typisch Brora 1975/1977. De geur doet inderdaad denken aan de twee Rare Malts van dat jaar (de 21y en 24y), maar de leeftijd voegt extra complexiteit toe. Dat oude Clynelish karakter laat zich gelden onder de vorm van bijenwas, kaarsvet, leder, klei, zilt (gerookte heilbot), honing, kruiden zoals zoethout en munt, en veel fruit. Mango, zoete appel, banaan, appelsien, pompelmoes. Het onderscheidt zich van Clynelish door zachte turfrook, nat hooi en lichte tonen van mest. Zonder evenwel de zware ‘farmyness’ van 1972 tentoon te spreiden. Noch de zware ‘coastalness’ van 1971. Een onderliggende mineraliteit en olijfolie maken het nog wat complexer. Eik? Ja, maar voor 35 jaar oud te zijn zeer bedeesd. Zoals wel vaker is de turfrook op de smaak duidelijker aanwezig. En hetzelfde kan gezegd worden van het zilt. Maar de was en het fruit nemen vrij makkelijk de bovenhand. En dan gaat het zowel om citrusfruit (appelsien, limoen, mandarijn) als om tropisch fruit (mango, ananas, banaan). Honing en vanille wat het zoete betreft. Het mineralige karakter van de neus duikt ook hier op. Eik, noten en kruiden maken de smaak rond en vol. Qua kruiden denk ik aan peper, zoethout, munt en zelfs wat mosterd. Heb ik de geweldige was al vermeld? Ja, pure bijenwas, boenwas, kaarsvet, oud leder. Lange afdronk, waxy, kruidig en rokerig, ook hier is dit top. Een licht ander profiel dan de 32, maar door de verwevenheid van al deze heerlijke smaken, van hetzelfde hoge niveau. 94/100

Binnenkort een head-to-head van de 2005 en de 2006. Iets om naar uit te kijken. Reikhalzend.

3 dec

Dalwhinnie 25y 1987, Diageo Special Release

Een tijdje geleden kon ik al de bottelingen uit de nieuwe Diageo release (2012) proeven. Er zitten parels tussen (Lagavulin 21 bv.) maar ook lichte teleurstellingen (o.a. de Port Ellen 12th release en de Talisker 35). De Dalwhinnie viel een beetje tussen beide stoelen in. Vandaag een herkansing.

 

Dalwhinnie 25 YO 1987, 52.1%, OB 2012, Special ReleaseDalwhinnie 25y 1987/2012, 52.1%, OB, Special Release, 5358 bottles
Zeer aangename, romige neus op vanille, honing en marsepein, boenwas, hooi en heide. Doet wat Highland Park-erig aan. Van de heide wandelen we het bos in, met z’n varens en mos. Mooi vegetaal. Tuinkruiden liggen wat in het verlengde daarvan, tuinkruiden zoals munt en koriander. Zoethout ook wel. Een beetje citroen en zelfs wat ananas qua fruit. Ronde eik. Rond en al even romig in de mond. Zacht en zoet, en vrij complex. De honing en de heide die wat aan Highland Park doen denken, net zoals de zachte rook (van het hout?) dat doet, gevolgd door kruiden (kaneel, peper, kruidnagel) en onderliggende eik. Een redelijke grote portie eik. Wat drogend. Zwarte en rode bessen, net als een beetje citrus. Citroen en pompelmoes. De afdronk is niet het beste deel van deze whisky, die is behoorlijk droog en kruidig. Het zoete en het fruitige zijn hier zo goed als verdwenen. Lang, dat wel. Lekker zonder geweldig te zijn, zeker naar het einde toe verliest hij wat van z’n pluimen. Voor iets meer dan 200 euro kan je in ieder geval beter naar alternatieven zoeken. 86/100

31 okt

Lindores Whiskyfest – een korte terugblik

Ik weet het, ik ben ongetwijfeld bevooroordeeld, maar het was me toch weer een geweldig fest vorig weekend. Indien je mij niet gelooft, moet je er de blogs van Marc en van Angus maar bijhalen.

Het Lindoresweekend begon in grote stijl met een werkelijk unieke Highland Park tasting. We proefden achtereenvolgens de nieuwe Highland Park Amazing Cask (vanaf heden in de handel), de verrassend lekkere 12y OB 1992 voor België, de heerlijke 21y 1959 green dumpy, de ronduit wonderbaarlijke 40y 1958 en de indrukwekkende 35y 1962 John Goodwin retirement. Vooral deze twee laatsten zijn fenomenaal. Ik kon maar niet uitmaken welke van deze twee ik het best vond. Ik zal dat binnenkort aan de hand van samples misschien wel kunnen uitmaken. Ook van de 12y for Belgium volgt een bespreking.

Zaterdag en zondag hadden we twee festivaldagen waarbij de bezoekers zich aan de verschillende standen konden laven aan allerlei zeldzame en unieke whisky’s. Vooral op zaterdag lag de opkomst erg hoog, zondag was het iets kalmer.
Zaterdagavond was er niet te vergeten de fameuse Nocturne alwaar er enkele pareltjes uit de jaren 1950 (of eerder) te proeven vielen, waaronder de Bowmore 1955 ceramic voor de opening van het bezoekerscentrum, de Ardbeg 1959/1985 Cadenhead dumpy, een Clynelish 12y rotation 1960’s, de Teaninich 1959 Samaroli, een Macallan 1946/1961… kortom decadantie ten top.
Ah, van decadentie gesproken, Malt Maniac Patrick de Schulthess was zo zot (en vooral zo genereus) om zondagvoormiddag een Chateau d’Yquem 1937 te openen. Yquem, waarschijnlijk de beroemste witte wijn ter wereld. En nu we toch bezig zijn, op vrijdagavond opende Thomas Ewers een flesje Laphroaig 14y 1970 Samaroli. Hoe zeldzaam moet je ze hebben?

En moeten we het niet over Serge Valentin z’n zo geliefde shrimp croquets hebben? Soit, het was een weekendje genieten. Binnenkort zal ik hier een aantal van de hierboven vermelde whisky’s bespreken, heb wat sampletjes (en in een aantal gevallen flessenresten) meegebracht.

29 okt

Clynelish 16y 1996 for Lindores Whiskyfest 2012

We hebben weer een schitterend Whiskyfest achter de rug. Fijne whisky’s, fijne babbels, fijn gezelschap. En wat ik ook fijn vond, is de festivalbotteling. Oké, ik heb ‘m mee geselecteerd, mijn ‘objectiviteit’ (een woord dat eigenlijk niet thuishoort bij whisky bespreken, maar soit) mag hier dus in twijfel getrokken worden. Het betreft een Clynelish 1996 uit de stal van fellow Lindorable Dominiek aka The Whiskyman, een wel zéér typische Clynelish.


 

Clynelish 16y 1996/2012, 52.3%, The Whiskyman for the Lindores Whiskyfest 2012, refill bourbon hogshead, 239 bottles
Prikkelende, waxy neus. Enorm veel was: kaarsen van bijenwas, schoensmeer, kaarsvet, geboende meubels… Na enige tijd wordt deze was vergezeld van mineralen. Nat gras, natte keien. En ook fruit ontbreekt niet. Ik noteer perzik, abrikoos en gele pruimen. Noten. Groene thee met honing. De smaak is romig, vettig bijna. Boter. Gezouten boter. En opnieuw erg waxy. De bijen met hun honing, pollen en was. Clynlishiger kan niet. Knappe balans tussen zoete en bittere tonen. Er is witte pompelmoes, maar daar zit suiker op. Er is eik en hars, maar er is ook kandij. Er zijn kruiden zoals nootmuskaat, maar ook zoethout. Er zijn noten, maar ook honing. Zelfs een heel klein beetje rook valt te ontwaren. ! De afdronk is niet superlang, maar ook hier houden de zoete en de bittere tonen elkaar zeer mooi in evenwicht. Waxy, kruidig en fruitig, met een beetje zilt. Als je wil weten wat men bedoelt met ‘waxyness’ of hoe je was in whisky kan ruiken en proeven, is dit een schoolvoorbeeld. 89/100

28 aug

5 Reacties

Nieuwe Diageo special releases

Vandaag kondigde Diageo de special releases voor dit jaar aan. Welke het zijn heb je ongetwijfeld al elders gelezen (knap dat de servers van Facebook dit aankunnen). Zeer leuk allemaal, er zitten enkele bijzondere bottelingen tussen, ware het niet van de prijzen. Dat Brora duurder wordt, dat viel te vrezen, het is ook een 35-jarige deze keer. Maar de Port Ellen, die welgeteld één jaar ouder is dan de release van vorig jaar, 600 pond??? Dat is aan de huidge koers meer dan 750 euro. Of voor de mensen die nog in Belgische Frank rekenen: 30.000 frank. De Port Ellen 11 kon je vorig jaar kopen aan 335 euro. Dat is dus meer dan het dubbele op één jaar tijd. Oké, het pond is op dat jaar ook nog iets gestegen, maar dan nog. Meer dan het dubbele… De prijzen van de andere bottelingen zijn trouwens bijna even aberrant. En dan krijg je dit natuurlijk (let op, nog meer dan vijf dagen bieding te gaan):

14 jun

Lindores Whiskyfest

Op zaterdag 27 en zondag 28 oktober 2012 is het weer zover, dan vindt de jaarlijkse hoogmis voor de liefhebber van bijzondere whisky’s, het Lindores Whiskyfest, plaats. Na vorig jaar een andere formule ingelast te hebben, vallen we dit jaar terug op het vertrouwde opzet van een festival.

En niet zomaar een festival, nee, eind oktober zal je in hotel Bero, Oostende, meer dan duizend verschillende oude en zeldzame bottelingen kunnen proeven. Zaterdagavond van 21u tot 1u is er daarenboven een Nocturne met een straat zéér selecte whisky’s. En voor de échte liefhebbers organiseren we aan de vooravond van het festival (vrijdagavond dus) een unieke Highland Park tasting, geleid door Martin Markvardsen, Highland Park Brand Ambassador. Op deze tasting komen achteréénvolgens aan bod: Highland Park 12y, OB 1992 for the Belgian Market, Highland Park 21y 1959/1980, OB green dumpy, Highland Park 40y 1958/1998, OB 665 bts. en Highland Park 35y 1962/1997, OB for John Goodwin’s retirement. Astemblief.

Hier kan je je inschrijven voor het Fest en voor de Highland Park tasting. Zeg niet dat je het niet geweten hebt.