Spring naar inhoud

Posts from the ‘Yoichi’ Category

Yoichi 1987, beste single malt WWA 2008

Deze Yoichi werd uitgeroepen tot beste single malt van de wereld op de World Whisky Awards 2008. Let op, er zijn nadien nog bottelingen gevolgd (althans op z’n minst één waarvan ik weet heb), ik proef de eerste uit 2007. Nikka bottelt trouwens elke winter een zogenaamde ‘limited edition’ whisky die twintig jaar eerder werd gedistilleerd.

 

Yoichi 1987, 55%, OB 2007, Nikka, 2000 bottles
Lekkere sherryneus met veel fruit (gedroogde abrikozen, vijgen, rabarber-confituur), een beetje hars, stroop, peper en zoethout. Tabak, lichte kruidige turf. Antiekshop (oude meubels, oud geboend leder). Volle, romige smaak, zoet en kruiden. Stroop, karamel en zoet, gekookt fruit. Nootmuskaat. Zachte turf. Een beetje zilt zelfs. Mooi in balans, verwarmend en elegant. Met water erbij treden de kruiden meer op de voorgrond. Lange, bitterzoete afdronk, wat drogend. Erg lekkere whisky, dat zeker, maar ik kan me niet voorstellen dat er in 2008 geen betere single malt te krijgen was. 87/100

Twee Yoichi’s

Yoichi is één van de twee single malt distilleerderijen van de Nikka groep. Miyagikyo is de andere. Vandaag maak ik tijd voor de recentste versie van de standaard 10 jaar en voor een nieuwe vintage, dit keer een 1989.

 

Yoichi 10y, 45%, OB Nikka 2010
Frisse, levendige, wat prikkelende neus met fruit (ik denk aan witte perzik en meloen), wat kruiden en heel lichte turf. De smaak is zacht, romig en zoet (ik heb vanille en zachte karamel) met hier meer rook (eerder woodsmoke dan turf) dan in de geur. Een lichte kruidigheid ook, zeker naar het einde en verder door in de bitterzoete afdronk. Mooi gebalanceerde en makkelijk toegankelijke whisky. 81/100
 

Yoichi 1989, 55%, OB Nikka 2010, 2000 bottles
Dit is een mengeling van vier types single malt whisky van de Yoichi distilleerderij. Zowel licht als zwaar geturfde whisky gerijpt op opnieuw geschroeide (‘re-charred’) bourbonvaten, als niet geturfde whisky gerijpt op zowel nieuwe vaten als sherryvaten. 240 van de 2000 flessen voor de Europese markt. Stevige, complexe en volle whisky met op de neus gestoofd en gedroogd fruit (abrikozen, confituur), zachte turf, kruiden (gember, kruidnagel), heide, noten en granen. Natuurlijk ook redelijk wat hout, maar dat blijft mooi in balans met de rest. De smaak is licht kruidig en vertoont tonen van turf, houtskool, zoet fruit (pruimencompot), zachtzoet sherryhout, noten en peper. Het zoete en het bittere houden elkaar mooi in evenwicht. Vrij lange, wat vettige afdronk met wat hout, zoete turf en kruiden. Mooie whisky. 87/100

Yoichi 20y

De naam Yoichi verwijst naar de plaats op het meest Noordelijk gelegen Japanse eiland Hokkaido, waar Masataka Takestsuru – na enkele jaren Schotse studietijd – in 1934 startte met de productie van whisky. Deze streek sloot klimatologisch het beste aan bij Schotland. Taketsuru zou spoedig de naam van de distilleerderij veranderen van Yoichi naar Nikka. Later werd de naam Yoichi opnieuw gebruikt voor één van de Nikka whisky’s.

 

Yoichi 20y, 52%, Nikka 2008
Scherpe, zware sherryneus met veel hout, okkernoten, kruiden, bittere chocolade, nieuw leder, teer, vernis, verse champignons… gelukkig is er ook de ziltigheid die het scherpe karakter wat doorbreekt. En een bepaalde grassigheid. Al bij al toch wat te ruw. Ook de smaak is dat. Stevig maar nogal woody. Veel kruiden, eik, noten, zoethout, sterke thee… De afdronk is lang, kruidig en licht zuur. Geen foute whisky, verre van, maar niet echt mijn smaak. De 15y vind ik veel beter. 76/100

Een rijtje Japanners III

Het laatste deel van onze Japantasting werd gevormd door een Yoichi, een Hakushu en een beruchte Karuizawa.

 
Yoichi 15y, 45%, OB Nikka 2009 – Japan
De klemtoon bij de uitspraak ligt op de eerste ‘i’ en niet op de ‘o’. Zachte, zoete neus met noten, vanille, hout, pompelmoes, kruiden en wat tabak. Romig en olie-achting op de tong met veel zoet, gestoofd fruit (appelmoes, confituur enzo), een klein beetje turf, noten en kruiden. Gember en nootmuskaat schreef ik op. Behoorlijk lange afdronk op kruiden en noten. Complexe en subtiele whisky en – hoeft het gezegd – perfect gebalanceerd. Voor mij de winnaar van de avond. 87/100
 
Hakushu 16y 1992, 57.1%, SMWS 120.6 ‘Lean back smiling’, 170 bottles – Japan
De neus start redelijk scherp op hout, hars, vernis, zoethout en bittere karamel, maar evolueert meer en meer naar zoete tonen. De karamel wordt zachter en er komt fruit bovendrijven. Woudvruchten? Appel-kaneel. Dan doemt het bittere terug op. Een neus die je tijd moet geven, hij verandert voortdurend in het glas, met het bittere en het zoete die om beurten strijden om de aandacht. De smaak is aangenaam bitterzoet op hout, vanille, kruiden, gedroogde abrikozen, vijgen en rozijnen, en vloeit mooi over in de middellange finish. Lekkere Jap! En dan maar smily lean backen… 86/100
 

Tot slot dronken we nog de Wait La Mazurka, een whisky die hier reeds de revue passeerde. Ik vond deze Karuizawa indertijd lekker, maar niet zo stunning als anderen. Na maandag dien ik dit lichtjes bij te stellen, “niet zo stunning” wordt “bijlange niet zo stunning”. Qua sherry is dit er toch over voor mijn smaak. Maar het dient gezegd dat ik er deze keer geen water had bijgedaan, terwijl bij de eerste keer proeven dat beetje water – vooral op de smaak – toch wel een verschil uitmaakte. Ik laat m’n oorspronkelijke score dus maar onveranderd wegens geen correcte vergelijking, maar als ik ‘m zou aanpassen zou het zuidwaards zijn.

 
De globale top 3 van de avond zag er zo uit:

  1. Hakushu 1992 SMWS
  2. Hibiki 17y
  3. Yoichi 15y

Twee Jappen

Nikka Yoichi 1987/2005, 61%, OB, cask 89714, Warehouse no 24 – Japan – 68/100
Een sherryvat. Staat er wel niet bij, maar kleur en neus verraden alles. Hout, noten, rubber, gedroogd fruit. Smaak van (erg) sterke thee. English breakfast that is. Behoorlijk bitter en droog. Veel hout. Misschien help wat water, want is tenslotte een botteling op 61%. Nope, brengt weinig bij, blijft te wrang. Ook de eerder korte afdronk is erg droog met hout en zoethout. De sherry is hier veel te dominant voor mij.
 
Karuizawa 16y 1991/2007, 62.5%, OB, cask 3318 – Japan – 76/100
Nog een sherryvat. Neus blijft zonder water eerder gesloten. Rubber. Vernis. Met water komen er naast de sherry fruitige en bloemige tonen door. Noten ook. Ook drinken doe je ‘m best met wat water. Dan krijg je zoet en kruiden. Zoethout. Vrij lange, droge afdronk.