Spring naar inhoud

Posts from the ‘Laphroaig’ Category

16 dec

1 reactie

Kleppers – Laphroaig 30y

Mezelf zonet op een sampeltje van deze klassieker getracteerd. Gho, wat ben ik toch goed voor mezelf.

 
Laphroaig 30y, 43%, OB 2002 – Islay – 93/100
Dit is de batch van 2002 en bevat dus whisky van begin jaren 70. Zachte sherry in de neus, maar ook fruit (peer), turf, jodium, vanille, noten… complex! Pfiew, dit is heerlijk! De smaak is erg zacht en ook weer erg complex, met de sherry en de turf in perfecte balans. Daarnaast fruit en zee-associaties. Lange, droge en rokerige finish. Schitterende botteling, alhoewel hij niet het niveau van de 1974 voor La Maison du Whisky haalt, maar dat is dan ook een schier onmogelijke opdracht.

23 nov

2 Reacties

Enkele peaty Douglas Laings

Ardbeg 10y 1996/2006, 50%, DL OMC, 331 bottles – Islay – 82/100
Voor een Ardbeg een erg lichte neus. Licht maar toch complex. Graan, kruiden, beetje zoet, rook en maar een lichte hint van turf. Daarna ook fruit. Citrus. Turf komt langzaam meer zeker naar boven. Smaak is minder complex, eerder droog en beetje zoet met duidelijke turf. Droge, ietwat bittere afdronk.
 
Brora 18y 1981/1999, 50%, DL OMC, 335 bottles – Highland – 92/100
Dit is Clynelish met een zalige Brora touch. De neus heeft de ‘waxyness’ van Clynelish met de lekkere, subtiele turf van Brora. Voorts is ie fris en zoet. Honing, vanille, bloemen, fruit (perzik, abrikoos, beetje citrus), boenwas en zachte turf dus. Iets van nat hooi ook. Heerlijk is dit! Krachtige en frisse smaak met granen, vanille en zilt. Daarna komt de turf bovendrijven. Eerst subtiel en dan alsmaar ruiger. Nice! Zalige, lange afdronk met terugkerende rook. Blijkbaar maakte Brora in z’n laatste jaren (begin jaren 80 – distilleerderij gesloten in 1983) toch nog enkele geturfde batches. Deze is duidelijk verschillend van de Brora’s van de jaren 70, maar kan er zonder blozen naast gaan staan.
 
Laphroaig 18y 1988/2006, 50%, DL OMC, Rum finished, 328 bottels – Islay – 79/100
Rum finished??? Ben benieuwd! De klassieke Laphroaig kenmerken, medicinaal, zilt, zeewier… zijn er wel, maar absoluut niet uitgesproken. Neus is erg ‘bloemig’ en fris. En ja, de rum is duidelijk aanwezig. Behoorlijk on-whisky. Ook de smaak is dat. Beetje turf en rook, maar ook wat zoet (marsepijn?) en bitter (sinaasappelschil). Levertraan? Hu, jeugdtrauma! Zoet-bittere afdronk. Op z’n minst speciaal te noemen. Moeilijk te scoren.

9 jun

1 reactie

Head to head Laphroaig Feis Ile 2007 – Feis Ile 2008

Heb gisteren de Cairdeas naast de vintage 1989 van vorig jaar gezet. In mijn eerste tasting note heb ik de Cairdeas 91 punten gegeven, de 1989 kreeg er 90. Maar ik moet bekennen dat in deze head-to-head de Cairdeas toch wel wat verbleekt. Het blijft een erg lekkere dram, maar vooral de smaak (wat vlak) moet toch een ietsje onder doen voor de Feis Ile 2007 botteling. Ik hou de 1989 op 90 punten, maar dien de Cairdeas wat naar onder te herzien. 88 is echter nog steeds een mooie score.

24 mei

1 reactie

Cairdeas – het proeven

Gisteren stonden ze op mijn terras, de Laphroaig Cairdeas flessen! Allez, toch twee van de drie. Voor m’n eigen gemoedsrust ga ik er maar van uit dat de derde nog onderweg is en dat ze ondertussen niet in de barkast van één van m’n buren is beland.

Na fase I – het bestellen – volgde gisterenavond dus de onvermijdelijke fase II – het proeven. Want het karakter de fles nog enige tijd gesloten te houden, heb ik niet…

Aangezien deze whisky £40 koste, £10 minder dan de 17y 1989 Feis Ile 2007 had ik zo m’n reserves, maar na het proeven schat ik de Cairdeas zelfs een ietsje hoger in. Het prijsverschil zal ‘m liggen in de leeftijd van de whisky. De 2007 was een vintage van 1989 op 17 jaar oud, de 2008 Cairdeas bevat ook wel 17 jarige Laphroaig, maar daarnaast ook jongere quarter cask whisky. Quarter casks zijn kleinere vaten, waarbij het hout een belangrijkere rol speelt in het rijpen.
Binnenkort zet ik beide FOL bottelingen eens naast elkaar, benieuwd of ik vasthoud aan dat puntje extra voor de Cairdeas.
 
Laphroaig Cairdeas, 55%, OB, Feis Ile 2008 – Islay – 91/100
Neus is alvast zalig. Geen zware turf, maar subtiel aanwezig onder de voor de rest erg fruitige tonen. Citrus vooral. Daarnaast ook behoorlijk zoet. Vanille. Suikerspin? Smaak: de citrus en de turf, maar ook iets ziltigs. Hout (de quarter casks niet waar) en naar het einde toe ook peper. Alles erg mooi in balans. Zoete, zilte afdronk, blijft erg lang hangen. My kinda dram!

7 mei

3 Reacties

Honderdste proefnotitie – dit noopt tot enige decadentie

Blijkbaar heb ik maandag m’n negenennegentigste proefnotitie gepubliceerd, m.a.w. tijd om een klepper uit de kast te halen als numero honderd. Het wordt de Laphroaig 1974, op 31 jarige leeftijd gebotteld voor La Maison du Whisky, en één van de beste whisky’s die ik ooit kon proeven.
 
Laphroaig 31y 1974, 49.7%, OB for LMDW, 2005, 910 bottles – Islay – 96/100
Sherry cask. Dit is voor sommigen de beste Laphroaig botteling ooit. Euh, gezien de prijs dat ie gaat, zou dat ook wel mogen. Heerlijk zachte, zoete turf in de neus, mooi in balans met de sherry. Schitterend! Daarnaast sinaas, kruiden, iets van rubber ook. En wat m’n ‘farmy’ notes noemt. Paardenstal. Fantastisch complex. Beetje dirty, maar o zo mooi! En dan die smaak! Die is stevig (understatement) met zalige rook en veel fruit zoals peer en banaan. Beetje hout, kruiden… Jawadde, dit is hemels. Lange, erg lange afdronk op rook en kruiden. Decadent indeed!

13 apr

2 Reacties

Enkele klassiekers – de letter L

Laphroaig 10y, 40%, OB 2004 – Islay – 83/100
Turfbom, maar ook wat zoet. Medicinaal. Rood fruit in de neus (wijn-associaties!). Al bij al redelijk complex, maar mag nog wat krachtiger. Toch best te pruimen en prijs/kwaliteit top.

3 mrt

2 Reacties

Verjaardagskado

Enkele dagen geleden voor mijn verjaardag van mijn madam twee flessen whisky gekregen. t’ Is te zeggen, ze is mee naar Tasttoe gereden, ik heb twee flessen gekozen en zij heeft ze betaald. De flessen waarmee we naar huis reden, zijn de volgende:
 
Springbank 13y 1993/2007, 58.7%, Single Malts of Scotland, cask 694, 563 bottles – Cambeltown – 88/100
De Single Malts of Scotland serie is een reeks whisky’s van The Whisky Exchange (Speciality Drinks), het geesteskind van de gebroeders Sukhinder en Rajbir Singh. Op http://www.thewhiskyexchange.com staan meer dan 1.500 whisky’s te koop, en soort van virtuele hemel. Bon, proeven nu. Deze springbank heeft een erg lekkere neus met kruiden, fruit (exotisch fruit), boenwas en een beetje rook. Tabak. Heerlijk. Om de smaak open te krijgen, kan hij wel wat water gebruiken, resulterend in weerom kruiden en fruit. Noten ook. En ook hier die subtiele rook. Lange, lekkere, licht bittere finish. Voor een nieuwe jonge Springbank (al heel wat matigs gedronken) is dit dus echt wel lekker…
 
Laphroaig 10y CS, 55.7%, OB 2007, red stripe – Islay – 92/100
Naar het schijnt is deze nieuwe cask strength merkelijk beter dan de vorige versie en ligt ie zelfs wat in het verlengde van de legendarisch eerste ‘green stripe’ bottelingen. Neus is in ieder geval záááálig. Wat medicinaal met heerlijke rook, iets ziltigs en onderliggend zoets. Sinaas ook. Kan de smaak dit niveau aanhouden? Wel ja, makkelijk zelfs. Met dezelfde associaties als in de neus: medicinaal, turf, zilt, zoet. Chocolade? Lange afdronk, met terugkerende rook. Perfecte balans. Top whisky! En wat een ‘bang for your bugs’… 45 euro voor een fles, betere prijs/kwaliteit vind je niet. Volgens mij vind je zelfs onder de honderd euro niets beters.

23 feb

2 Reacties

Laphroaig 17y 1989, Feis Ile 2007

Ik had me daarnet voor de televisie genesteld met een opgenomen aflevering van de tweede reeks van het onvolprezen Extra’s. Tweede reeks die ik trouwens nóg beter vind dan de eerste. Had me er een al even schitterende whisky bij ingeschonken, de Laphroaig 17y 1989 (Feis Ile botteling).

Laphroaig is zonder enige twijfel één van mijn favoriete distilleerderijen, zeker wat prijs/kwaliteit van hun standaardbottelingen (10y, 10y cask strength, 15y…) betreft. De distilleerderij – gesticht in 1815 door de gebroeders Johnston, leden van de MacDonalds klan – ligt naast Lagavulin aan de zuidkust van het eiland Islay. De naam Laphroaig is Gaelic voor ‘het prachtige dal bij de uitgestrekte baai’. Door de jaren heen is Laphroaig enkele malen van eigenaar veranderd om uiteindelijk in de portefeuille van het Amerikaanse Fortune Brands te belanden. Laphroaig heeft momenteel zeven actieve stills: drie wash stills voor het eerste distillaat, de ‘Low Wines’ (op ongeveer 22% alcohol) en vier spirit stills voor de tweede distillatie (resulterend in 68%).
Het overgrote deel van de productie gaat – zoals bij de meeste distilleerderijen – naar blends, voor Laphroaig logischerwijze blends van Fortune Brands, w.o. Long John en Islay Mist. De whisky’s van Laphroaig worden gekenmerkt door een sterk medicinaal aroma.

Dit 17 jarig distillaat van 1989 werd speciaal voor de Friend of Laphroaig (FOL) gebotteld tijdens het Feis Ile 2007 whisky festival op Islay, ter gelegenheid van de opening van de nieuwe Friends of Laphroaig lounge in de distilleerderij. Als lid (ja ja, ik ben de trotse eigenaar van een ‘lifetime lease on a square foot of Islay’) kon ik maximum drie flessen bestellen. £50 de fles, maar gaan nu al makkelijk het dubbele op eBay. Pretty good investment I’d say… nu ja, investment, één heeft er al aan moeten geloven en een tweede volgt spoedig. Bon, de proefnotities nu.
 
Laphroaig 17y 1989, Feis Ile 2007, 50.3%, 4000 bottles – Islay – 90/100
Neus komt me minder medicinaal voor dan andere Laphroaigs, maar is wel erg lekker. Turf, zoete turf, maar niet te dominant. Goed zo! Marsepein, vanille en fruit (appel). Ook smaak is wat zoet. Geconfijt fruit. Vanille. En dan de turf. Mooie balans. Fantastische, lange finish, op zalige turf. Twee punten extra voor de afdronk, resulterend in een verdiende 90 punten.

Nieuwere berichten »