Spring naar inhoud

Posts from the ‘Knockando’ Category

Knockando 1967/1979, Justerini & Brooks

Tot voor kort had ik nog geen enkele lekkere Knockando gedronken. Recente bottelingen bleken meestal granig en clean te zijn, niet slecht maar saai. Deze 1967 brengt daar verandering in. Hier en daar nog (of opnieuw) te koop, aan prijzen variërend tussen 185 en 350 euro.

 

Knockando 12 YO 1967/1979, 43%, Justerini & BrooksKnockando 12y 1967/1979, 43%, Justerini & Brooks, Dateo Import Italy
Mooie, droge en mineralige neus. Nat gras en natte keien. Die mineralen worden na enige tijd vergezeld van was. Kaarsvet vooral. Citronellakaarsen. En ook door een hint van turfrook. Niet veel fruit, buiten de citroenen en gele appels dan. Ik ruik ook wat leder. Oude, geboende ledere zetels. En zoete gember. Ginger Ale. Okkernoten dienen zich ook nog aan. Helemaal niet slecht deze neus. Olieachtig mondgevoel met aroma’s van kaarsvet, appels, olijfolie, hars, okkernoten, appelsien, kokos en zachte rook op de achtergrond. En doorheen dat alles altijd dat grassige. Best complex eigenlijk. Middellange, droge afdronk. Mijn beste Knockando tot op heden. 85/100

Knockando 18y 1989, slow matured

Knockando, dat is lang geleden. Nog maar m’n tweede op Onversneden. De distilleerderij, die opgericht werd tijdens de whisky-boom eind negentiende eeuw, ligt aan de rivier Spey in Upper Knockando. De naam van de plaats en de distilleerderij verwijst naar het Gaelic voor ‘klein zwart heuveltje’.
Ik proef een 1989 die traag gerijpt is, wat dat ook moge betekenen. 18 jaar, ja, dat kan men traag noemen.

 

Knockando 18 YO 1989, 43%, slow maturedKnockando 18y 1989/2007, 43%, OB ‘slow matured’
Cleane, granige neus op associaties van havermoutpap, bierbeslag, pils. Niet mijn favoriet profiel. Daarachter zit er gelukkig ook wat fruit, citrus vooral. Citroen en witte pompelmoes. Iets vegetaals ook, de geur van noten en van boter. Eik en in de verte een klein beetje rook (van het hout). Zacht en romig in de mond. De granen zijn ook hier prominent aanwezig, maar op de smaak worden deze vergezeld van lichte sherrytonen. Wat zich vertaalt in rozijnen, zachte karamel, noten, appelsienen, kruiden en eik. Maar de granen verpesten toch een beetje de sfeer hier. Eerder korte, licht bittere afdronk. Foutloos maar saai. 77/100

Duncan Taylor

Duncan Taylor is een onafhankelijke bottelaar gevestigd in het stadje Huntly, midden in Speyside. Het is ook één van de oudste bottelaars van single malt whisky.

Opgestart in 1931 in Glasgow handelde het vooral als trader tussen distilleerderijen, bottelaars en blenders. Maar dit nam niet weg dat het gedurende al die jaren een uitgebreide verzameling aan vaten van verschillende Schotse distilleerderijen kon aanleggen, welke vanaf de verhuis naar Huntly op de markt worden gebracht.
In tegenstelling tot andere bottelaars is het beleid van Duncan Taylor er nu niet meer op gericht vaten te selecteren bij distilleerderijen om deze dan te bottelen, maar wel om lege vaten bij de distilleerder te laten vullen en deze in de warehouses van de betreffende distilleerderij te laten rijpen.

Bekende reeksen van Duncan Taylor zijn The Duncan Taylor Cask Strength Collection, The Rarest of the Rare Cask Strength Collection, Duncan Taylor NC² (hierover volgende week meer), The Whisky Galore Single Malt Collection en The Lonach Collection of Single Malt Scotch Whiskies.
Deze laatste serie betreft bottelingen van verschillende vaten waarvan er één of meerdere een alcoholpercentage hebben van minder dan 40%. Wanneer het percentage van de whisky in een vat geen 40% meer bedraagt, mag het distillaat de naam ‘whisky’ niet meer dragen en dus ook niet als dusdanig gebotteld worden. Het vermengen met andere vaten van dezelfde distilleerderij met een hoger alcoholpercentage maakt dat het geheel wel als ‘whisky’ door het leven kan gaan.
Naast single malt whisky bottelt Duncan Taylor ook blends en wat m’n ‘bastard’ whisky’s of whisky’s van ‘undisclosed distilleries’ noemt, whisky’s zonder referentie naar de distilleerderij. Voorbeelden hiervan zijn The Big Smoke, Scottisch Glory Superior en de Auld reekie 12y.
 
Proefnotities van drie Speysiders, door Duncan Taylor op vatsterkte gebotteld:
 
Caperdonich 38y 1968/2006, 56.3%, Duncan Taylor, cask 2616, 174 bottles – Speyside – 85/100
Meer dan 56% na 38 jaar op vat gelegen te hebben, sterk! Lekkere neus met enorm veel fruit. Tropisch fruit (passievrucht), maar ook perzik en peer. Beetje anijs ook. Smaak is al even fruitig, met vooral perzik hier. Ook wat zoet (honing) en kruidig. Lange, zoete en fruitige afdronk. Lekkere whisky!
 
Dallas Dhu 25y 1981/2007, 57.9%, Duncan Taylor, cask 419, 261 bottles – Speyside – 80/100
Zoet en granig in de neus. Smaak van kruiden (nootmuskaat?) en fruit. Duidelijk sinaas. Vrij korte afdronk op lekkere citrus. Eenvoudig maar erg aangenaam.
 
Knockando 25y 1980/2005, 48.3%, Duncan Taylor Auld Collection – Speyside – 77/100
Frisse, kruidige neus. Bloemig ook. Doet me wat denken aan een witte wijn (appelbloesem). Neigt na enige tijd wat naar het zure. Smaak is erg droog en bitter, maar eerder aangenaam bitter. Beetje kruidig, beetje granig. Middellange droge afdronk.