Spring naar inhoud

Posts from the ‘Glentauchers’ Category

Glentauchers 7y 2005, Archives

Glentauchers is zo één van die distilleerderijen die je zelden als single malt tegenkomt, de productie ging en gaat bijna volledig naar de blends van de groep Pernod Ricard, sinds 2005 eigenaar van Glentauchers.

 

Glentauchers 7y 2005/2013, 52.5%, Archives, Whiskybase, sherry butt #900392, 167 bottles
Wel wel, dit ruikt best lekker. Ik moet zeggen dat de verwachtingen bij zeven jaar oude Glentauchers niet echt hoog gespannen waren, maar dit is een zeer aangename verrassing. Romig en aromatisch op zoete tonen van ananas, papaja, pruimen, gele rozijnen, Frosties, witte chocolade en nougat. Lichte kruiden en sappige eik. Ook op de smaak proeft deze whisky een stuk rijper, ouder dan zeven jaar. Veel zoet fruit, zowel sappig vers fruit als de gedroogde variant, vermengd met nougat, kandijsuiker, kruiden zoals kaneel en zoethout, en zachte eik. Niet super-complex, wel erg lekker. Middellange, warme en zoete afdronk. Aan 45 euro biedt deze Glentauchers meer dan waar voor je geld. 85/100

Twee Glentauchers

En dat is dan meteen een verdrievoudiging van het aantal Glentauchers die hier al de revue zijn gepasseerd. Aanleiding is de nieuwe Asta Morris, die weliswaar voor Japan gebotteld is maar waarvan er toch enkele flessen in België te krijgen zijn. De tweede, een 1990 van Duncan Taylor doet dienst als sparring partner.

 

Glentauchers 21 YO 1992/2013, 48.2%, Asta Morris for Gaiaflow Japan, cask AM026Glentauchers 21y 1992/2013, 48.2%, Asta Morris for Gaiaflow, Japan, ex-bourbon cask, AM026
Niet zo’n typisch Asta Morris profiel, maar wel erg lekker om ruiken. Frisse, fruitige en zoete geur, op tonen van rijpe kruisbessen, ananas, mandarijn, vanille, gekonfijte gember en lichte peper. Zachte, sappige eik. Een lichte mineraliteit bezorgt het een extra frisheid. Ik ruik nu zelfs wat yoghurt. Fris, ik zei het al. Vrij krachtig op de tong, fruitig en zoet. Honing, vanille, kandij. En wat het fruit betreft mandarijnen, appelsienen, bananen en abrikozen. Verse abrikozen. Zoete granen. Een lichte kruidigheid (kaneel, munt, linde). Complexloos en lekker. De afdronk is middellang en blijft fruitig. De citrusvarianten van de smaak worden vervoegd door limoen. Enkel kaneel en lichte eik worden nog in de nabijheid geduld. Wreed lekker vind ik dit. En gevaarlijk. Kapt veel te gemakkelijk binnen. Asta Morris, binnenkort big in Japan? In ieder geval toch wel spijtig dat hij hier amper vast te krijgen is. 89/100

 

Glentauchers 16 YO 1990/2007, 46%, Duncan Taylor NC2, cask 14434Glentauchers 16y 1990/2007, 46%, Duncan Taylor NC2, cask 14434
Deze Glentauchers kan de vergelijking met de Asta Morris enkel op de neus aan, op de smaak en in de afdronk verliest hij het pleit. De neus is fruitig en floraal. Sappige rode appels, peren, witte perziken, samen met de geur van gras en gedroogde bloemen. Lichte granen. En de geur van warme melk. Niet erg complex, wel zeer aangenaam om ruiken. De smaak is iets minder. Die is graniger, droger, minder aromatisch. Maar verre van slecht hoor, ik proef geen storende zaken, wel appels, muesli, nootmuskaat, een klein toefje zout, wat eik… niet veel meer echter. Ook deze heeft een middellange afdronk, licht bitter. Op de smaak iets te simpel, maar die neus is erg goed. De Asta Morris wint het met verve. 85/100

Glentauchers 35y 1975, The Whisky Agency

Glentauchers? Die hebben we hier zelfs nog niet gehad. Glentauchers, dat je trouwens uitspreekt als glentóchers, is één van die vele distilleerderijen die opgericht werd tijdens de whisky-boom eind negentiende eeuw, meer bepaald in 1898. Het ligt midden in Speyside en is eigendom van Pernod Ricard. Als single malt is het erg zeldzaam, het is immers een typische blenderswhisky (o.a. hoofdbestanddeel voor Ballentine’s en Teacher’s). Let op, het is niet omdat een whisky erg goed is als single malt, dat het automatisch ook goed is voor blending. Integendeel, vaak zijn het whisky’s die mager scoren als single malt die het populairste zijn om te blenden. En omgekeerd.

 

Glentauchers 35y 1975/2010, 47.3%, The Perfect Dram (TWA), bourbon, 189 bottles
Oude Speyside neus op vanille, bijenwas, belegen hout, hooi en fruit. Limoen en mandarijn. Erg lekker. De smaak is dat ook. Dik, romig, mondvullend. Aangenaam bitter met zoete elementen die mooi counteren. Pompelmoes, zoethout, noten en kruiden. Wat zilt zelfs. De afdronk is niet bijzonder lang, wel aangenaam bitter, erg aangenaam. Meer dan leuke kennismaking met Glentauchers. Maar de reputatie van de bottelaar kennende, is de kans groot dat dit geen ‘gemiddelde’ botteling van de distilleerderij is. 87/100