Spring naar inhoud

Posts from the ‘Dalwhinnie’ Category

Dalwhinnie 25y 1987, Diageo Special Release

Een tijdje geleden kon ik al de bottelingen uit de nieuwe Diageo release (2012) proeven. Er zitten parels tussen (Lagavulin 21 bv.) maar ook lichte teleurstellingen (o.a. de Port Ellen 12th release en de Talisker 35). De Dalwhinnie viel een beetje tussen beide stoelen in. Vandaag een herkansing.

 

Dalwhinnie 25 YO 1987, 52.1%, OB 2012, Special ReleaseDalwhinnie 25y 1987/2012, 52.1%, OB, Special Release, 5358 bottles
Zeer aangename, romige neus op vanille, honing en marsepein, boenwas, hooi en heide. Doet wat Highland Park-erig aan. Van de heide wandelen we het bos in, met z’n varens en mos. Mooi vegetaal. Tuinkruiden liggen wat in het verlengde daarvan, tuinkruiden zoals munt en koriander. Zoethout ook wel. Een beetje citroen en zelfs wat ananas qua fruit. Ronde eik. Rond en al even romig in de mond. Zacht en zoet, en vrij complex. De honing en de heide die wat aan Highland Park doen denken, net zoals de zachte rook (van het hout?) dat doet, gevolgd door kruiden (kaneel, peper, kruidnagel) en onderliggende eik. Een redelijke grote portie eik. Wat drogend. Zwarte en rode bessen, net als een beetje citrus. Citroen en pompelmoes. De afdronk is niet het beste deel van deze whisky, die is behoorlijk droog en kruidig. Het zoete en het fruitige zijn hier zo goed als verdwenen. Lang, dat wel. Lekker zonder geweldig te zijn, zeker naar het einde toe verliest hij wat van z’n pluimen. Voor iets meer dan 200 euro kan je in ieder geval beter naar alternatieven zoeken. 86/100

De beste Dalwhinnie ooit?

Dalwhinnie is de hoogst gelegen distilleerderij van Schotland en volgens velen – waaronder Serge ‘Whiskyfun’ Valentin – is hun 29-jarige gebotteld in 2003 de beste Dalwhinnie die ze ooit proefden. Ben benieuwd!

 
Dalwhinnie 29y 1973/2003, 57.8%, OB – Highland – 86/100
Laat ons voor de verandering eens met de neus beginnen. Die geeft in eerste instantie veel zoet fruit, banaan en peer vooral. Het zoete gaat verder door op honing en zoethout. Heel lichte turf, wat toch wel een mooie plus is. De smaak is ondanks het alcoholpercentage licht en zacht. Beetje honing, wat boterig, fruit (de banaan van de neus en ook appels) en granen. Middellange afdronk op honing en fruit. Erg lekker, maar had er gezien de reputatie toch nog een ietsje meer van verwacht. Dus, beste Dalwhinnie ooit? Wie weet, maar laat ons voorlopig maar hopen van niet.

Enkele klassiekers – de letter D

Dalwhinnie 15y, 43%, OB 2006 – Highland – 76/100
Lekkere neus met fruit, graan, honing en vanille. Vage hint van turf. Maltige, olie-achtige smaak. Zoet ook. Zoetigheid gaat over in bitterheid, maar deze is zeker niet onaangenaam. Korte, licht bittere afdronk. Best wel ok.