Spring naar inhoud

Posts from the ‘Cragganmore’ Category

Cragganmore 29y 1973

Cragganmore was lange tijd vooral gekend via onafhankelijke bottelaars, maar het werd pas echt populair dankzij Diageo’s Classic Malts waar het van bij de start in 1988 deel van uitmaakte. Vandaag wordt dan ook een 30% van de productie als single malt gebotteld.
Ik proef wat volgens velen één van de beste Cragganmore’s ooit is.

 

Cragganmore 29y 1973, 52.5%, OB 2003, 6000 bottles
Delicate en frisse neus die floraal en zoet van start gaat. Gedroogde bloemen, tuinkruiden en heide, vermengd met honing en harde aardbeisnoepjes. Daarna fruit, gaande van wit fruit zoals peren en perziken, tot de meer tropische varianten zoals banaan, meloen en ananas. Daarna leder en toast, wat voor de nodige body zorgt, het geheel wordt dus wat minder delicaat. De smaak is helemaal niet delicaat, integendeel, stevig mondgevoel en best expressief. Opnieuw veel fruit (zie de neus) en honing, maar ook vanille en hier meer kruiden en eik dan ik in de geur had. Wordt naar het einde toe vrij bitter. Lange, licht drogende, peperige afdronk, waar het fruit stilaan uit verdwijnt. Ja, ook voor mij is dit de beste Cragganmore die ik al dronk, alhoewel ik er gezien z’n reputatie toch nog een ietsje meer van verwachtte. De niet helemaal aangename bitterheid op het einde kost ‘m de 90 punten. 89/100

Oud naar Nieuw

Vol Kerstkalkoen en bubbels, slepen we ons naar het jaareinde, de overgang van Oud naar Nieuw. Oud naar Nieuw was ook het thema van de Fulldram tasting van vorige week. Bij deze klassieker zetten we van enkele whisky’s zowel een oude als een nieuwe botteling naast elkaar. Hieronder een summier verslagje.

 
Spirit of Unity, 46%, 2000 bottles, blended malt, for Japan
Het aperitiefje. For Japan is hier dus voor de slachtoffers van de aardbeving & tsunami van begin dit jaar en voor de heropbouw, het betreft geen botteling voor de Japanse markt. Deze blended malt bevat whisky van zeven distilleerderijen, Arran, Bladnoch, Glendronach, Glengyle, Kilchoman en Springbank, whisky uit alle hoeken van Schotland dus. Billy Walker stond in voor het blenden. Het resultaat is ver van slecht, maar nogal licht. Wat citrus en vanille op de neus, vergezeld van lichte zilt en dito turf. Op de smaak diezelfde citrus, amandelen, leder en ook hier zachte turf. Eerder korte afdronk. Mooi geblend, vlot drinkbare malt, maar ook niet meer dan dat. 78/100
 

Het eerste koppel dan, twee Cragganmore’s 12y met een twintig jaar verschil in botteldatum.

 
Cragganmore 12y, 40%, OB 2010
Eerder zoete, granige en wat duffe start. Muesli, honing, daarna een beetje wit fruit. Boter. Een klein beetje kruiden. Nogal saai. Ook op de smaak niet echt boeiend te noemen. Granen, gedroogd gras en vanille. Korte, granige afdronk. Zeer matige whisky. 74/100
 
Cragganmore 12y, 40%, OB +/- 1990, 75cl
75cl, dus vóór 1992 gebotteld. Met vermelding ‘Classic Malts’ op het label, dus na 1988. Beter en complexer dan de jonge versie. Olieachtig, grassig en fruitig. Dat grassige gaat gepaard met bloemen, qua fruit denk ik aan pruimen en peren. Leder heb ik ook, net als honing. Op de smaak komen daar nog wat kruiden bij. Middellange afdronk. Het effect van rijping op de fles? Of toen gewoon beter dan nu? 81/100
 

Bij het tweede koppel, Glen Elgin 12y, zit er nog meer tijd tussen, een dertig jaar.

 
Glen Elgin 12y, 43%, OB 2011
Zachte en aangename neus op rozijnen, noten, honing en Europees fruit. Zoete smaak met karamel, koffie, granen, wat fruit en kruiden. Middellange, licht droge afronk. Best lekker. 83/100
 
Glen Elgin 12y ‘Pure Highland Malt’, 43%, OB +/- 1980, White Horse, Carpano Import
Oud zwart-goud label. Mmm, erg lekkere neus op noten, kruiden, balsamico, turfrook, geroosterd vlees, koffie, antiekwas, hars en zilverpoets. Typisch oude sherry profiel (lang geleden gebotteld sherryvat bedoel ik dan). Stevig op de tong, kruidig (peper, zoethout), fruitig, met daardoorheen eik, sinaas, karamel en geroosterde noten. Lange afdronk op kruiden, een beetje boenwas en zachte rook. Zeer lekkere oldie. Let op, hier bestaan meedere batchen van (de ‘Carpano Import’ is belangrijk). 88/100
 

Het derde en laatste koppel werd gevormd door de Singleton of Dufftown 12y en een Dufftown 8y, gebotteld rond 1980 voor de Italiaanse markt.

 
Singleton of Dufftown 12y, 40%, OB for Duty Free, 1L
De neus start olieachtig (visolie) en grassig (hooi, maar ook bladeren), en gaat over in geroosterde noten, granen, leder en een beetje fruit (appel en meloen). Te weinig fruit echter om de wat duffere aroma’s te counteren. Dezelfde visolie op de smaak, het hooi en de (natte) bladeren ook, met daarnaast vanille en munt. Karton? Mmm, in de verte. Het is zeker geen frisse en levendige whisky, ben er niet echt fan van. Korte, droge afdronk. 75/100
 
Dufftown 8y 70 proof, OB +/- 1980, Italbell import, 75cl
Hier is de start echt ‘duff’: stof, champignons, karton… Maar het goede nieuws is dat dit wegtrekt en plaats maakt voor frissere sensaties. Rijpe vijgen merkte Dominiek op, zoethout en vanille noteerde ik nog. De smaak heeft niet dat duffe. Noten, karamel en kruiden maken de dienst uit. Middellange afdronk. Dit is geen slechte whisky, helemaal niet, maar er zijn betere Dufftowns 8y uit die tijd, ik denk maar aan de Ghirlande import van begin jaren zeventig. 81/100
 
En dan het toetje:
 
Bowmore 12y 1999/2011, 57.6%, Fulldram Whisky Club, matured in oloroso sherry cask, 190 bottles
Niet slecht :-) Een uitgebreide bespreking volgt.
 
 
De top drie voor de groep (voor alle duidelijkheid, dit is zonder het toetje) was:

  1. Glen Elgin oud
  2. Glen Elgin nieuw
  3. Dufftown oud

Cragganmore 12y 1997, Berry Bros & Rudd

Cragganmore werd in 1869 opgericht door John Smith. Smith koos de ligging van de gebouwen onder andere in functie van de Strathspey spoorlijn, hij was trouwens zelf een groot treinliefhebber. Desondanks zag hij zich vaak verplicht om per goederentrein te reizen omdat zijn gewicht en omvang een rit in een passagierscabine meestal onmogelijk maakte.

 

Cragganmore 12y 1997/2009, 58.6%, Berry Bros & Rudd, cask 1510
De neus start floraal. Bloemen (verse en gedroogde), bloesems en lindethee. Gras ook. Dit alles met een vleugje honing, wat granen, een beetje bijenwas en kaarsvet en ook lichte fruittoetsen (sinaas? appel). Let op de ‘licht’, ‘een beetje’, ‘wat’, ‘een vleugje’… alle associaties – buiten het florale en grassige karakter – zijn licht en vluchtig. En nu we toch bezig zijn, met wat goede wil merk ik ook een… juist ja, lichte rokerigheid aan. De smaak vertoont wat meer body. Rond en romig met een fruitige start. Sinaas, mandarijn. Het grassige duikt ook hier op, net als de lindethee. Zoete drop. Wat gember ook. Peper. De afdronk is best lang, kruidig en zoet met ook hier wat prikkelende citrus erdoorheen. Mooie whisky. In de zomer scoor ik ‘m waarschijnlijk twee punten meer. Oeps, wat zeg ik nu? 83/100

Cragganmore 14y 1993, A.D. Rattray

Er resten mij nog twee nieuwe Rattray’s te proeven, plus een extraatje in de vorm van de nieuwe Stronachie 12y. Vandaag de Cragganmore 1993, later deze week een bijzondere Macallan 1991. Cragganmore werd in 1869 uit de grond gestampt door John Smit, die voordien een pak ervaring had opgedaan als manager van Macallan, Glenlivet en Glenfarclas. De populariteit van het merk kreeg een boost toen het in 1988 één van de zes Classic Malts van UDV werd.

 
Cragganmore 14y 1993/2007, 59.8%, Dewar Rattray, cask 1910, 317 bts
Bourbon cask. Cleane, scherpe en grassige neus (vers gemaaid gras) met redelijk wat hout, zoethout en fruit. Rijpe peren en limoen. Zeep? Mmm misschien, erg onderliggend in ieder geval, niets storends. Smaak: idem dito. Grassig, clean en scherp. Alcohol, graan, hout, appelschillen, onrijpe kruisbessen. Toch maar watergewijze tot een 50% brengen. Dat is beter, meer fruit en ook okkernoten, in de neus en in de smaak, zonder écht smashing te worden. Hij blijft wel effe hangen. Foutoze maar weinig boeiende whisky. 79/100

Manager’s dram

De Manager’s Dram serie is een legendarische reeks whisky’s welke nooit via de reguliere handel verkrijgbaar waren.
Op regelmatig tijdstip kwamen de distillery managers van de United Distillers groep (het huidige Diageo) samen en brachten elk een sample mee van wat zij als hun beste vat beschouwde. Deze samples werden door alle managers blind geproefd en de winnende whisky werd gebotteld. De flessen werden gehandtekend door de betreffende manager en elke manager van de groep kreeg een fles. De resterende flessen werden weggeschonken aan personeel of relaties.
De bottelingen onder het ‘Manager’s Dram label’ betreffen dus alle single cask whisky van topkwaliteit.

Aangezien deze flessen nooit als dusdanig verkocht werden, zijn ze erg zeldzaam en als ze al ergens te koop worden aangeboden ook erg prijzig. Je betaalt al snel enkele honderden euro’s, met uitschieters van 1.000 euro en meer.

Opmerkelijk is dat bijna alle Manager’s Dram whisky’s een leeftijd hebben tussen de 15 en de 20 jaar oud, waaruit je zou kunnen concluderen dat dat toch wel de ideale bottel-leeftijd is. Misschien een veralgemening, maar ervaring (i.e. veel proeven) leert dat dit toch vaak zo is.
 
Twee Manager’s Drams, twee sherryvaten:
 
Aberfeldy 19y Manager’s Dram, 61.3%, OB botteled 20/10/1991, sherry cask – Highland – 92/100
Zalige ‘vuile’ neus. Met ‘vuil’ bedoel ik iets richting de geur van een uitgewrongen dweil. En voor alle duidelijkheid, dit is dus geen afknapper, integendeel, I love it! Daarna noten. En houtskool. Erg complex, maar vooral erg lekker. Op de smaak ook weer noten, en fruit. Citrus. Zoet (honing). Heeft ondanks z’n alcoholpercentage geen water nodig. Lange, zalige afdronk op fruit en rook. Top-whisky!
 
Cragganmore 17y Manager’s Dram, 62%, OB bottled 10/1992, sherry cask – Speyside – 88/100
Deze kan wel een beetje water verdragen…maar dan is hij echt wel lekker. Zoete neus (karamel) met fruit (groene appels), granen, koffie en iets rokerigs. Ook karamel in de smaak, naast vanille, appels, peer… Redelijk lange, droge en kruidige afdronk. Lekker!
 
Ook geproefd: de 16 jarige Ord, de 17 jarige Clynelish en de 15 jarige Caol Ila. Deze laatste is zondermeer indrukwekkend. Proefnotities volgen…

SMWS – deel 2

Vandaag nog drie bottelingen van de Scotch Malt Whisky Society, eigenlijk vier.
 
Ardbeg 10y 1994/2004, 59.9%, SMWS 33.51 – Islay – 90/100
Fles 33.51 kreeg als benaming ‘Big boy in the kitchen’ mee. Beetje vreemde naam, maar proeven maakt veel duidelijk. Zachte Ardbeg neus, niks te dominant. Beetje turf, beetje zilt, beetje fruit, beetje zoets. Neus van gerookt spek en sinaas. Ook de smaak is erg subtiel, en toch krachtig. Met een beetje water hetzelfde van de neus, plus een lichte houttoets. Maar zelfs op 60% zonder water is hij behoorlijk complex. Kernwoorden: complex en schitterende balans. ‘Big’ indeed.
 
Cragganmore 14y 1993/2007, 60.6%, SMWS 37.34, 639 bottles – Speyside – 84/100
Deze 34e SMWS Cragganmore werd door het proefpanel Ballindalloch Balm genoemd. Kleur verraadt een sherry vat. Neus van alcohol (wat wil je), maar vrij snel ook rood fruit (aardbei en allerlei andere bessen) en balsamico. Hout ook. Wat droge smaak met fruit en caramel. En rosebottel thee! Droge, erg droge sherry afdronk. Wel perfect drinkbaar op meer dan 60%, straf!
 
Longmorn 38y 1968/2007, 56.6%, SMWS 7.37, 448 bottles – Highland – 71/100
Nummer 7.37 ‘Irrisistible’ in het Scotch Malt Whisky Society logboek. First Fill Oloroso, en laat dat duidelijk zijn. Zowel kleur, neus als smaak laten weinig aan de verbeelding over, dit was een erg actief sherryvat! Droge neus en smaak met veel hout, bittere chocolade en nog een hoop andere bittere dingen. In de smaak naast het bittere ook nog iets zoetigs. Anijs? Vrij wrange nasmaak. Kan best wel een gesherryde (of hoe schrijf je dat?) whisky appreciëren, maar dit is er voor mij toch iets over, redelijk ‘resisitible’.
 
Uitsmijter
Clynelish 20y 1983/2003, 56%, SMWS – Highland – 80/100
Deze Clynelish hebben we blind geproefd en van de 25 proevers was er geen enkele die de distilleerderij juist had. Het is dan ook een alles behalve typische Clynelish. Weinig of geen boenwas/schoensmeer. Wel wat zoet (honing) en fruitig (appel). Frisse smaak. Droge, licht bittere afdronk. Best lekker.