Spring naar inhoud

Posts from the ‘Bladnoch’ Category

20 sep

Bladnoch 21y 1991, Malts of Scotland

In de recentste batch Malts of Scotland zat ook nog een Bladnoch 1991.

 

Bladnoch 21y 1991/2012, 50.9%, Malts of Scotland, bourbon barrel MoS12026, 163 bottles
Opnieuw dat frisse, cleane profiel, gekenmerkt door florale en zoete aroma’s. Ik heb vanille, honing, rietsuiker, bloemen, vers gemaaid gras en weide. Daarachter zit ook geel fruit. Gele pruimen, gele appels, gezoete citroen. Boter. De smaak start vrij scherp en prikkelend, op witte pompelmoes, citroenschil, gras, peper, zoethout, gember… maar deze elementen worden snel vervoegd door zoetere, zoals vanille en opnieuw de rietsuiker. Meer en meer eik, maar de balans tussen dit alles en dan vooral het bittere en het zoete zit goed. De afdronk laat zich niet als kort noch als lang kennen, maar de balans slaat hier wel iets om naar het droge. Clean, puur, scherp, typische Bladnoch uit deze periode. Een profiel dat je moet liggen, maar ik ben fan. Ik proefde hem naast de 1991 The Whiskyman voor The Bonding Dram. Dat niveau haalt hij niet, maar zo heel veel scheelt het nu ook weer niet. 86/100

16 aug

2 Reacties

Bladnoch 21y 1991, The Whiskyman for The Bonding Dram

The Bonding Dram van Jeroen Moernaut brengt zo af en toe een eigen botteling voor z’n klanten op de markt. En de geschiedenis leert dat Jeroen z’n vaten wel weet te kiezen. Ik denk aan de erg lekkere Laphroaigh 1996 en de minstens even lekkere Macduff 2000. Ik kan alleen maar hopen dat de botteling van dit jaar – samen met The Whiskyman deze keer – een beetje in de buurt komt.

 

Bladnoch 21y 1991/2012, 52.9%, The Whiskyman for The Bonding Dram, bourbon barrel, 118 bottles
Cleane neus. Zoet en grassig. Hooi en weide (met z’n boterbloemen en klavers). Boter en karamel (toffee). Rietsuiker (iets wat een typisch element in Bladnoch uit deze periode lijkt te zijn). Wat ananas ook. In blik. Of uit blik eigenlijk. Alleszins een geopend blik. Whatever, ik kan hier erg van genieten. Een unieke, uitgepuurde stijl. Op de smaak heb ik weer dat boterige en dat grassige, samen met de romige karamel. Maar ook veel vanille nu. Vanillefudge. Daarna meer en meer eik en pompelmoes, zorgend voor een aangename bitterheid. Peper en zoethout qua kruiden. Bitter-zoet in evenwicht. Middellange afdronk op citrus, vanille, kandijsuiker en sappige eik. Lang getwijfeld over de score, tot ik er een andere Bladnoch 1991 naast zette die ik 86 punten gaf. Deze gaat er vlotjes over, zeker de neus is nog een stuk beter. Knappe selectie dus. 88/100

23 mei

Bladnoch 21y 1990, Malts of Scotland

Malts of Scotland brengt een nieuwe reeks bottelingen op de markt, whisky’s die ik de komende dagen en weken zal bespreken. Beginnen doe ik relatief laagdrempelig met de Bladnoch 1990. Niet zo lang geleden proefde ik een 1990 van Single Cask Collection, een whisky die me erg kon bekoren. Zustervat? Deze MoS kost je 99 euro.

 

Bladnoch 21y 1990/2012, 54.4%, Malts of Scotland, bourbon barrel #MoS12019, 115 bottles
Lichte en delicate neus, zoet en floraal. Vanille, honing, weidebloemen en gras. Eerder gedroogd gras, hooi. Daarna appels, gele en rode, maar ook ananas. Een beetje peterselie en dan ook nog marshmellows. Wordt hoe langer hoe beter. Stevig en prikkelend op de tong. Honing, cake, hooi en heide om te beginnen, pompelmoes en citroen daarna en tenslotte kruiden (peper, gember en zoethout), groene thee, noten en lichte eik. Knappe balans tussen zoete en bittere toetsen. Middellange, bitterzoete afdronk op kruiden, groene thee en honing. Ik weet niet of het een zustervat van de Single Cask Collection is, hij moet in ieder geval niet onder doen. Integendeel. 87/100

9 aug

2 Reacties

Bladnoch 1990, Single Cask Collection

Single Cask Collection is anders dan de naam doet vermoeden geen nieuw label van een bestaande bottelaar maar een nieuwe bottelaar an sich, een Oostenrijkse bottelaar meer bepaald. De mensen achter SCC organiseren ook het Scottish Single Malt Spring festival in Linz.

 

Bladnoch 21y 1990/2011, 51.9%, Single Cask Collection, bourbon cask #134, 288 bottles
Delicate en cleane neus op zoete ontbijtgranen (honey pops), kruisbessen, limoen en vers gemaaid gras. Rietsuiker. De neus doet me wat aan Caipirinha denken (brengt me terug naar m’n verlof in Catalonië). Nat hooi ook na enige tijd. Lekkere neus, absoluut. Stevig en romig mondgevoel. Minstens even grassig als de neus, met ook hier citrus (eerder witte pompelmoes) en een zoete toets. Wat eik en kruiden (peper). Groene thee. Noten. Een onderliggende en aangename bitterheid. De best lange afdronk ligt perfect in het verlengde van de smaak, bitterzoet. Mooie vatselectie met voor nog geen zestig euro een erg sterke prijs/kwaliteitsverhouding. 86/100

15 jul

Een koppel Bladnochs

Bladnoch 13y, 55%, OB 2005 – Lowland – 74/100
Granige, maltige neus met duidelijk citrus. Frisse, licht zoete smaak met veel citroen. Middellange afdronk op opnieuw graan en citroen. Mmm, het stevigere alternatief voor citroenjenever…
 
Bladnoch 15y, 46%, OB 2008 – Lowland – 83/100
Nieuwe officiële botteling, bestaat ook een 40% versie van. Stevige neus met veel fruit (citrus), granen, bloemen (vraag me vooral niet welke), zilt en peper. Smaak mooi in het verlengde hiervan: citroen, peper en zilt. Finish op citrus en zoethout. Mooie lowlander.
 
En ook:
Bladnoch new spirit, 63%, 2008 – 45/100
Altijd plezant om eens new spirit te drinken. Whisky vóór het whisky is met andere woorden. Deze spirit van Bladnoch is extreem zoet. Puur snoep. Zo van die harde fruitsnoepjes. Wel drinkbaar, verdacht drinkbaar zelfs. Maar bon, dit is dus geen whisky.

19 mrt

Drie Cadenheads op vatsterkte

Glen Grant 18y 1989/2007, 60.8%, Cadenhead – Speyside – 69/100
Neus: alcohol! Nu ja, met 60,8% is dat niet verwonderlijk. Erg gesloten dus. Langzaam komen er wat fruittonen door. Sinaas. En kruidnagel ook. Ook de smaak is redelijk kruidig. Maar blijft vrij scherp. Met water wordt het niet veel beter.
 
Bladnoch 15y 1992/2008, 53.5%, Cadenhead, 320 bottles – Lowland – 73/100
Eerste whisky op de Cadenhead tasting van 4/6/2008, door Grant MacPherson. Zoete neus. Karamel. Met een beetje water erbij krijgen we fruit (perzik, abrikoos), daarna evoluerend naar bloemen en boter. Vlot drinkbaar, maltig en zoet. Smaak is wel snel weg.
 
Glenglassaugh 23y 1984/2007, 52.5%, Cadenhead, sherrywood – Speyside – 72/100
Sherry vat, en een behoorlijk actief… Lekkere neus met aangename sherry. Hout, karamel, rubber, rozijnen. Kruiden ook. Smaak is behoorlijk scherp zonder water. Erg droog. Bittere, zéér bittere chocolade. Propolis. Water help niet geweldig, weliswaar minder scherp, maar wat… tja, verwaterd. Middellange, droge afdronk. Door de aangename neus krijgt ie nog een score vooraan in de zeventig.

3 jun

Cadenhead


 
Cadenhead is de oudste Schotse onafhankelijke bottelaar, gesticht in 1842. Het was George Duncan, later vervoegd door z’n schoonbroer William Cadenhead, die in dat jaar zich als wijnhandelaar en whiskyagent in Netherkirkgate, Aberdeen vestigde. In 1858 stierf George Duncan, waarop William Cadenhead de zaak overnam en de naam ervan in de zijne veranderde.
Cadenhead, geboren in 1819, maakte eerst carrière in de garenindustrie om in 1853 in het bedrijf van Duncan te stappen als handelsreiziger. Hij was in die tijd ook een gerenomeerd dichter.

William stierf in 1904 en liet z’n erfgenamen een goed draaiend bedrijf achter. William’s neef Robert Duthie nam de dagelijkse leiding over. Duthie ging zich meer en meer toeleggen op het bottelen van single malt whisky & rum, en bracht de Cadenhead whisky brands Putachieside en The Heilanman op de markt.
Cadenhead wist de grote drooglegging van de jaren 1930 te overleven, in tegenstelling tot heel wat van z’n concurrenten. De donkere periode voor Cadenhead moest zich evenwel nog aandienen. Toen Robert Duthie stierf, stond er niet onmiddellijk een opvolger klaar. Robert was immers vrijgezel en z’n twee zussen hadden geen kaas gegeten van de whisky business, maar stonden er op dat familiezaak werd voortgezet. Zo kwam de leiding in handen van Miss Ann Oliver, een trouwe werkneemster van Duthie. Maar enkele verkeerde beslissingen en algeheel mismanagement van Oliver leidde er toe dat ze de zaak diende te verkopen. Het veilingshuis Christie’s werd belast met de verkoop van de enorme voorraad aan vaten. Op 3 en 4 oktober 1972 vond de grootste verkoop van wijnen en sterke dranken plaats, ooit gehouden in Groot-Brittannië.
Niet lang daarna werd het bedrijf Cadenhead – met lege wharehouses – overgenomen door de familie Mitchell’s, eigenaar van Springbank.
 
Aangezien de interesse in en vraag naar single malt whisky de laatste tijd enorm is toegenomen, neemt ook het aantal bottelaars toe. In het licht van deze toenemende concurrentie zwaait Cadenhead graag met z’n stamboom en anderhalve eeuw ervaring, en legt het de nadruk op het feit dat het z’n bottelproces volledig zelf controleert.

Cadenhead bottelt al z’n whisky’s als single cask op vatsterkte en zal ze nooit bijkleuren of ‘chill-filteren’.
 
Reeksen van Cadenhead zijn o.a. de Authentic Collection, de Original Collection en de Chairmans Stock. Legendarisch – en ondertussen ook erg prijzig – zijn de oude ‘dumpy’ bottelingen uit de jaren zeventig en tachtig. Het zijn erg herkenbare, maar ook erg lelijke flessen (gedrongen, bruin of groen glas).
 
Twee Cadenhead’s, een recente botteling en een ‘dumpy’:
 
Imperial – Glenlivet 29y 1978/2007, 54.7%, Cadenhead – Speyside – 78/100
Cadenhead blijft consequent in het gebruik van de naam Glenlivet voor distilleerderijen uit het dal van de river Livet. Dus ook voor Imperial. Neus is redelijk gerookt en wat ziltig. Spek. Tabak. Maar ook fruitaroma’s en wat zoets. Lekkere en comlexe neus. Ook smaak is aangenaam en wat olieachtig. Lange afdronk. Perfect drinkbaar op cask strength.
 
Bladnoch 13y 1964/1977, 45.7%, Cadenhead dumpy bottle black label 75 cl – Lowland – 86/100
M’n eerste Bladnoch en meteen een oude ‘dumpy’ Cadenhead botteling. Neus: bloemig, vanille, koffie, citroen. Hint van rook. Smaak is echt ‘mondvullend’, stevig, met veel citrus en ook wat peper. Lekkere bitterheid ook. Wat vettig, olie-achtig. Na een tijdje komen ook zoete tonen naar boven. Lange afdronk met ook hier weer veel citroen. Lekker seg!