Spring naar inhoud

Posts from the ‘Aultmore’ Category

23 mrt

Aultmore 28y 1982, Dewar Rattray

Aultmore was één van de eerste distilleerderijen die hun draff (rest van het beslag) gebruikte voor dierenvoeder. Aultmore is in mijn ogen ook één van de lelijkste distilleerderijen, maar bon, dat is natuurlijk niet het belangrijkste. Wel belangrijk is dat ik nog nooit een echt lekkere Aultmore heb gedronken. Tot vandaag…

 

Aultmore 28y 1982/2011, 56.1%, Dewar Rattray, bourbon cask #2214, 150 bottles
Krachtige, aromatische neus die mij eerder aan refill sherry dan aan bourbon doet denken. Veel honing, maar ook karamel, ananas, koffie, melkchocolade en praliné. Hooi ook, net als heide en eucalyptus. Het branden van graan. Mooie neus, absoluut. De smaak is even stevig als de neus, mondvullend. Vanille en eik, gevolgd door kruiden. Linde, eucalyptus, zoethout, peper. Ook fruit dient zich aan. Citrusschil, pompelmoes. Bitter ja, zowel het bittere fruit als het hout zorgen daar voor, maar dit is een heel mooie bitterheid. Wat water toevoegen brengt zoals wel vaker het fruit meer naar voor. Sinaas. En honing. Lange, verwarmende afdronk. Dit is een erg lekkere whisky, die op de smaak enkele druppels water kan gebruiken maar even goed zonder te genieten valt als je wat vuurwerk in de mond kan verdragen. 88/100

5 mrt

Aultmore 21y 1989, Duncan Taylor

Aultmore, nog zo’n nobele onbekende. Dit is ook nog maar de tweede Aultmore die ik proef. Net als Royal Brackla was Aultmore eigendom van Diageo om dan later verkocht te worden aan de Bacardi-Martini groep. Z’n geschiedenis startte wel iets later, meer bepaald in 1896, midden in de whisky-boom. De naam laat zich uit het Gaelic vertalen als ‘grote bron’ en verwijst naar een gelijknamige rivier in de buurt.

 
Aultmore 21y 1989/2010, 51.8%, Duncan Taylor, cask 1124, 184 bts.
Geur van lijm, alcohol, hars, hout, granen, gist en wat zoets. Het geheel is scherp, zelfs licht zuur en gewoon niet aangenaam. Ook de smaak is scherp, krachtig, kruidig en granig. Wat grassig misschien ook. Droge, bittere afdronk op hout en granen. Nee, dit is gewoon niet lekker, hier hadden ze mee moeten blenden zoals met het grootste deel van de productie. 64/100

27 sep

Straight!

Glengoyne 15y Scottish Oak, 43%, OB 2006 – Highland – 81/100
Neus: zacht, fruitig en zoet (honing). Smaak: fruitig, maltig, vanille, bittere chocolade. Mooie balans. Middellange afdronk. Niet smashing, wel lekker.
 
Aultmore 16y 1992/2008, 59.2%, SMWS 73.31 ‘+B235’, 209 bottles – Speyside – 84/100
Aangename neus met veel fruit. Appel en peer vooral. Subtiele rook. Diezelfde lichte rook in de voor de rest zoete en fruitige smaak. Zacht en zoete afdronk. Njummie!
 
Balvenie 17y Rum Cask Finish, 43%, OB 2008 – Speyside – 81/100
Deze Balvenie is gefinished op een Jamaicaans rumvat en dat merk je. Hij is erg zoet (siroop, honing), beetje kruidig en licht fruitig (sinaas). Ook de smaak is zoet. Hier heb ik opnieuw honing, maar ook rozijnen en (zoet) fruit. Naar het einde wordt de smaak wat droger (hout) en kruidiger. Zachte en zoete finish met diezelfde lichte kruidigheid.
 
Convalmore 18y 1984/2003, 43%, Dun Bheagan, cask 1997, 402 bottles – Speyside – 75/100
Neus van versgemaaid gras, granen (muesli), karamel en kruiden. Zoete smaak met chocolade, cake en bubblegum. Eerder korte, licht bittere afdronk. Slecht is deze whisky niet, maar hij is al bij al wat simpel, er valt weinig te beleven.
 
Dufftown – Glenlivet 19y 1988/2008, 53.5%, Cadenhead, sherrywood – Speyside – 83/100
Lekkere zoete neus. Vers gebakken cake. Acaciahoning. Veel fruit ook. Zoete appelsien. Stekebezen! (of hoe zeg je dat? Kruisbessen, inderdaad). Na een tijdje krijgt hij ook iets kruidigs. Complex. Ook smaak is zoet en kruidig. Peper naar het einde. Sherrywood? Weinig van te merken, alhoewel hij in de smaak wel wat droog is. Soit, best te pruimen deze Dufftown.