Spring naar inhoud

Archief voor

7 nov

Caol Ila 23y 1984 for The Finest Notes

Ik ben een tijdje geleden via-via in het bezit gekomen van een sample van de eerste clubbotteling voor The Finest Notes, de whiskyclub met uitvalsbasis Zolder. Het betreft een Caol Ila 1984, gebotteld ter ere van hun 5 jarige bestaan.

 

Caol Ila 23y 1984/2008, 52.7%, Duncan Taylor for The Finest Notes, 65 bottles
In de neus zachte zoete turf, fruit (appel, citroenschil, confituur van appelsienen), zilt, zeewier, oesters (de zee dus) en kruiden (kruidnagel, zoethout). Lekker. Een klein beetje eucalyptus ook. En lichte mineralen. Zelfs een licht farmy kantje valt te ontwaren. Het mondgevoel is zacht en romig. In de smaak turf, meer dan in de geur, vanille, zilt en citrus. Allerlei zeevruchten, besprenkeld met citroen. Na enige tijd ook ananas en rode appels. En de zoethout die ik ook op de neus had, hier aangevuld met kaneel. Hoog drinkbaarheidsgehalte. Lange zoete afdronk op turfrook, vanille, zilt en een toefje peper. Een zeer geslaagde selectie van de mannen van The Finest Notes. 89/100

5 nov

Dalmore 15y

Zoals elke botteling van The Dalmore draagt ook deze de twelve-pointer stag, het koninklijk hertengewei uit het wapenschild van de clan Mackenzie. Deze clan, wiens geschiedenis teruggaat tot de dertiende eeuw, was lange tijd eigenaar van de distilleerderij.
Deze 15y rijpte volledig op Mathusalem sherryvaten.

 

Dalmore 15y, 40%, OB +/-2012
Zoete neus op tonen van karamel, mout (Ovomaltine), mokka, praliné, rijpe sinaas, gedroogde abrikozen, rozijnen en pruimencompot. Daarachter zitten de kruiden: gember en kruidnagel. Tabak ook. En lichte eik. Zachte smaak, een stuk droger dan de neus. Wat karamel en chocolade, en ook cake met gekonfijt fruit. Sinaas opnieuw. De eik, de kruiden en ook noten vervolledigen en gaan echt wel domineren. Gember en kaneel. Serieus droog naar het einde. Licht zilt. Middellange, droge afdronk op kruiden en eik. Verre van slecht maar de neus is me wat te ééntoning zoet en de smaak te ééntoning droog om écht te kunnen boeien. 81/100

3 nov

Highland Park Ambassador Cask no 4

Tot 1997 had Highland Park enkel een 12y als standaardbotteling, pas in 1997 werd deze vervoegd door een 18y en een 25y. In 2005 door een 30y en in 2008 tenslotte door een 40y. Naast de standaardreeks worden er regelmatig unieke bottelingen (limited releases) gelanceerd, zoals een Bicentenary in 1998, enkele Ambassandor Casks en enkele vintages. Recent gaat men hier een versnelling hoger in met o.a. de Magnus trilogie, de Viking reeks, de Thor en meerdere jaartalbottelingen.
Vandaag één van die Ambassador Casks, de nummer 4.

 

Highland Park 29y 1979/2008 ‘Ambassador cask no 4’, 56.1%, OB, cask 413/A, 160 bottles
Romige, zoete neus op zachte karamel, crème brûlée, sinaas en na enige tijd ook warme krieken. Daaronder tref ik de heide aan, net als een lichte rokerigheid, twee van de typische Highland Park elementen. Melkchocolade, mokka en praliné vullen aan. Meer dan aangenaam om ruiken. Zacht en zoet op de tong (gedroogd fruit, kandijsuiker), met een iets scherper kantje in de vorm van zilt en kruiden. Die kruiden en begeleidende eik groeien. Geroosterde noten en zachte rook vallen ook nog op. En iets licht grassig. Middellange, zoete afdronk met de zachte turf die blijft hangen. Niet de beste Ambassador cask, wel een erg lekkere. 88/100

2 nov

Glenlossie 35y 1975, The Whisky Agency

In 1971 werd vlak naast Glenlossie een nieuwe distilleerderij gebouwd, Mannochmore. Beide distilleerderijen produceren vooral whisky voor de blenders. Bij Glenlossie gaat amper 0,5% van de productie naar single malt.

 

Glenlossie 35y 1975/2010, 49.3%, The Whisky Agency ‘Anatomy’, with THE M.I.K.E., bourbon hogshead
Frisse, florale neus op gras, bloemen, vanille, houtschilfers, limoen, pompelmoes en yoghurt. Daarachter gaat er boenwas en leder schuil. Net als natte bladeren en mos. Zeer mooie, aromatische neus, erg lekker om ruiken. Ook de smaak is fris. Niet echt rond, eerder wat springerig. Floraal en fruitig. Citrusfruit vooral en ook wat gele appels. Het gras en de bloemen, maar ook munt en gember. Honing en zachte eik. Lange en al even frisse afdronk op citroen en munt. Erg lekker en beter dan de 1975 die The Whisky Agency in de Grotesque Crocs reeks bottelde. 89/100

Nieuwere berichten »