Spring naar inhoud

Archief voor

7 mei

Cooley 10y 2000, A. Dewar Rattray

Let’s go Irish again. De Ierse distilleerderij Cooley brengt met Kilbeggan, Greenore, Connemara en Tyrconnell enkele bekende labels op de markt, maar onafhankelijke bottelingen verschijnen meestal onder de naam Cooley (of onder een andere naam zoals Drunken Angel of varianten). Waar Connemara bv. typisch een geturfde whisky is en Tyrconnell niet, kunnen onafhankelijke Cooley bottelingen dus het één of het ander zijn.

 

Cooley 10y 2000/2011, 46%, A. Dewar Rattray, barrel #3240, 262 bottles
In de geur van deze Cooley is alvast amper turfrook te bespeuren, maar des te meer florale en fruitige aroma’s. Gras, boterbloemen, andere weide- en veldbloemen, pompelmoes, citroen en gele appels. Ha, ook wat banaan. Naast al deze frisse sensaties best wat honing en vanille. Groene thee duikt ook nog op. Fris. Romig en zacht op de tong, grassig en zoet. Citroensnoepjes. Ananas (in blik). Lichte, ondersteunende eik. Lijnzaadolie in de verte. En toch iets heel licht rokerigs. Eerder van het hout. Naar het einde toe pompelmoes en kruiden, het laat je mond licht bitter achter. Middellange, droge afdronk op citrus en kruiden. Een aangename en vlotdrinkbare lentewhisky. De mensen van Cooley kunnen whisky maken, maar dat wisten we al langer. 84/100

5 mei

Springbank 8y, pear shaped bottle, 1960’s

We gaan nog wat verder terug in de tijd, om ergens in de jaren zestig uit te komen. En we zitten nog eens op Campbeltown, met een zeer oude Springbank 8y, gebotteld in zo’n typische peervormige fles, en dit zonder enige vermelding van alcoholpercentage.

 

Springbank 8y, no ABV, OB 1960’s, pear shaped bottle
Old bottle effect, onmiskenbaar. En natuurlijk niet te verwonderen na veertig, vijftig jaar op fles gezeten te hebben. Stoffig, metalig, je kent het. Daardoorheen honing, gele appels (gaat richting cider), granen, een beetje rook, pollen, wat bloemen… alles vrij licht en subtiel. Misschien ook nog wat rubber op de achtergrond. Ah, mineralen ook nog, net als zilt. En kaarsvet komt er ook door. Mooie evolutie, de geur blijkt uiteindelijk complexer te zijn dan initieel gedacht, zeker voor z’n jonge leeftijd. Ook de smaak is licht, en wat boterig. Hij start op vegetale tonen, granen en een beetje rook. Daarna volgt karamel, cider, kaarsvet en kamillethee. Drogend naar het einde, door kruiden die op komen zetten. En ook hier wat mineralen en metalige tonen. Erg lekker. De afdronk is romig en langer dan verwacht, op rook, noten, zilt en een beetje hars. Subtiele en elegante whisky, met een stevige portie (aangename) OBE. Moeilijk om te scoren, maar na veel wikken en wegen toch net niet de negentig punten, daarvoor moest hij nog een ietsje complexer zijn, of meer body vertonen. 89/100

4 mei

Macallan 25y Anniversary Malt

Vandaag één van de vele ‘anniversary’ bottelingen van Macallan. In tegensteling tot andere vermeldt deze geen distillatiejaar, maar is hij ergens rond de eeuwwisseling gebotteld. Whisky van de jaren zeventig dus.

 

Macallan 25y ‘Anniversary Malt’, 43%, OB +/- 2000
Njummie, heerlijk zoete en kruidige neus. Honing, kandijsiroop, zoethout en kruidnagel vallen op. Maar er is ook fruit: kersen, zwarte bessen, bramen… Wat balsamico ook. En daaronder mooie eik en lichte rook van het hout. Zeer mooi. Niet zo complex als bv. de 1964, maar wel erg lekker. Het mondgevoel is romig maar ook stevig (toch voor z’n 43%) en de smaak is net als de neus zoet en kruidig. Het zoete (ik denk aan siroop, kersen, rijpe sinaas, balsamicocrème, chocolade…) houdt gelijke tred met het bittere (de kruiden, de eik). En ook hier is er die rook van het hout. Lange droge afdronk waar ook nog wat sinaas en stroop doorpriemt. Niet geweldig complex, maar wat maakt het uit? Ik kan hier erg van genieten. 91/100

3 mei

Highland Park 11y 2000, Archives

Na de inaugural en de eerste release, is er sedert enige tijd ook een tweede Archives release, met daarin onder andere deze Highland Park 2000, gebotteld op 11,5 jarige leeftijd. Jawel, elf en half. Hij kost je 60 euro, te koop via de shop van Whiskybase.

 

Highland Park 11y 2000/2012, 50.9%, Archives, Bourbon Hogshead #800005, 129 bottles
Frisse neus die me wat doet denken aan net gewassen linnengoed. Geen paniek, geen zeep, wel fris linnen. Daartussen is het vooral zoets dat opvalt: vanille, nougat, suikerspin. Warme cake ook. Met appeltjes. Daarachter komt kaarsvet opzetten. Het is echter pas op de smaak dat het typische Highland Park karakter er door komt, in de vorm van heide en zachte rook (heideturf, die men aldaar gebruikt om een deel van de malt te drogen). Veel peper en zout ook. Net als bijenwas. Geen al te lange afdronk op heide en rook. HP all right. Je kan dit onmogelijk complexe whisky noemen, daarvoor is ie te jong, maar lekker is ie wel. 85/100

2 mei

Tormore 16y 1995, Whisky-Doris

Tormore is een distilleerderij die hier nog niet vaak aan bod is gekomen en al helemaal niet met recente bottelingen. Hoog tijd om daar verandering in te brengen en wel met een 1995, eind vorig jaar gebotteld door Whisky-Doris ter ere van Horst Manthée, de man die de tekeningen (van distilleerderijen) maakte voor de Whisky-Doris labels en eind vorig jaar het leven liet.

 

Tormore 16y 1995/2011, 53.4%, Whisky-Doris, bourbon hogshead #20213, 132 bottles
Maltige, granige neus, met wit fruit doorheen het graan. Opvallend zijn havermoutpap en appelsap. Ginger ale. Sappige peren ook, en rabarberconfituur. Hooi noteer ik nog, net als wat vanille. Niet erg complex, wel meer dan aangenaam. Mondvullend, licht romig en prikkelend op de tong. Veel kruiden (peper, nootmuskaat, gember) heb ik op de smaak, vermengd met appels en sinaas, vanille en wat honing. De afdronk is middellang, met kruiden op honing. Meer dan aangenaam, ik zei het al. 84/100

1 mei

Craigellachie 20y 1991, A. Dewar Rattray

Schotlandreizigers die in Craigellachie belanden, moeten zeker ook de Speyside Cooperage en z’n visitor centre bezoeken, eigenlijk interessanter en zeker unieker dan de distilleerderij. Jaarlijks worden er een 100.000 vaten vervaardigd, opnieuw geassambleerd. Ook het Craigellachie Hotel is een aanrader, net als de Macallan distillery die ook in Craigellachie ligt. Eigenlijk moet je ooit eens in Craigellachie geweest zijn, maar de gelijknamige distilleerderij is misschien nog het minst interessant.

 

Craigellachie 20y 1991/2011, 59.5%, A. Dewar Rattray, first fill bourbon #6921, 240 bottles
Wat bizarre maar ver van ongename neus. Geroosterde granen, smoutebollen en goed doorbakken frieten (no kidding). Gedroogde bloemen ook, wat al minder ongewoon is, net als groene appels, zoethout en gras. Wel, ik kan hier best van genieten, alhoewel ik deze combinatie niet elke dag ruik. Geen frieten op de smaak, alhoewel deze wel olieachtig is. En erg krachtig (60%, wat wil je). Zonder water is de smaak floraal (de gedroogde bloemen, gedroogd gras), zoet (honing), kruidig (peper, gember) en granig. Met water komt er wat fruit om de hoek kijken (appels, pompelmoes en kokos) en komt er ook eik bij. Naar het einde en in de afdronk wordt het wel droog en licht bitter. De afdronk is niet erg lang en kruidig. Bijzondere whisky, maar op de smaak (ook met water) net iets te bitter om hoger te scoren. 82/100

Nieuwere berichten »