Spring naar inhoud

Archief voor

Een rijtje Japaners I

月曜日は8日本語ウイスキーの側面がある置く. Voor de enkelingen die dit niet begrijpen, we hebben maandag dus acht Japanse whisky’s naast elkaar gezet. De selectie vertegenwoordigde een mooie doorsnede van wat Japan aan whisky te bieden heeft. Vandaag en de komende dagen lees je hier een verslagje van. In het Nederlands, voor het gemak.

 
Black Nikka 8y, 37%, OB 2007, Blend – Japan
Als apertitief dronken we een blend, ééntje op 37%. In Japan mag whisky whisky heten als het een alcoholpercentage heeft van minimum 37%. Dit is geen geweldige blend, je kan dit niet vergelijken met de Hibiki’s bijvoorbeeld. De neus is nog redelijk fris met granen en een (klein) beetje fruit. Abrikozen, vanille en een hint van gedroogd gras. De smaak is erg vlak, wat zoet (suiker, karamel) en granig maar zonder uitgesproken elementen. Mooie balans zou je kunnen zeggen, maar zou niet weten van welke smaken. Korte, droge en vooral saaie finish. OK, dit is beter dan een aantal Schotse blends, maar het woord lekker is hier toch verre van op z’n plaats. 62/100
 
Taketsuru 17y, 43%, OB Nikka 2008, Pure Malt – Japan
Dan speelt dit meteen enkele klassen hoger. Dit label is genoemd naar Masataka Taketsuru, de stichter van de Nikka distilleerderij. Zoete neus met citrus (sinaas vooral), appelmoes, hout, karamel, rozijnen en tabak. Subtiele rook. Dominiek dacht aan een Highland Park. Balsamico had ik ook nog. De smaak is stevig en gaat verder op de citrus en hout en voegt nog een lekkere kruidigheid toe. Iets geroosterd ook. Droge, bitterzoete afdronk met een heel kruidenbouquet. Lekker spul en een aangename kennismaking met deze brand. 82/100
 
Yamazaki 12y, 43%, OB Suntory 2009 – Japan
Ik vond dat de recente 10Y al een mooie vooruitgang had geboekt t.o.v. oudere batches, de 12y had ik nog niet geproefd. De neus van deze fris, fruitig en bloemig. Ik heb appels, banaan, bessen opgeschreven. Vanille en bloesems. Ook de smaak is frivool, licht en fruitig. Appelsap, banaan, een beetje kruiden en zoethout. Middellange, zoet-fruitige finish met lichte peper die boven komt drijven. Niet super complex maar erg drinkbaar, zeker op een terrasje. Niet in deze tijd van het jaar evenwel. 80/100

Arran 10y 1996, Duncan Taylor

Arran 10y 1996/2006, 46%, Duncan Taylor, Whisky Gallore – Isle of Arran
Arran is één van de jongste Schotse distilleerderijen. Deze botteling van Duncan Taylor heeft een zachte, maltige en wat zoete neus. Beetje zilt? Misschien, maar al bij al vrij ééntonig. Smaak is dat ook. Vrij vlak, weinig uitgesproken. Beetje zoet, beetje bitter. Vanille. Niet echt geweldig te noemen. Ook afdronk stelt teleur, droog en bitter. Mist karakter. 69/100

Bruichladdich 17y 1992, Sherry Edition 2

Bruichladdich 17y 1992/2009 ‘Sherry Edition 2 – Fino’, 46%, OB 2009, fino sherry finish, 6000 bottles – Islay
Na 15 jaar bourbonvat nog 2 jaar op sherry fino gerijpt. De neus is vrij droog en geeft lichte rook, meloen, amandelen, karamel, munt en gras. De smaak is zacht en boterig en geeft citrus, chocolade, tabak en kruiden. De afdronk is best lang, zacht en kruidig, noten doemen op. Gewoon lekkere whisky, maar ook niet meer dan dat. 80/100